Public Image Ltd. (support act: The Rats): donderdag 05 oktober 2023 – Zaal De Vooruit, Gent
John ‘Johnny Rotten’ Lydon was ooit lid van de Engelse punkband The Sex Pistols. Hij die werd geboren in de Londense wijk Holloway, uit een arm arbeidersgezin van Ierse afkomst. De formatie ontstond in 1972, en werd opgericht door Paul Cook, Steve Jones en Wally Nightingale. Het trio had niet echt de financiële middelen om muziekinstrumenten te kopen, dus gingen ze die maar stelen. Niet veel later werd John Lydon zanger bij The Sex Pistols. Vanwege zijn slechte gebitshygiëne kreeg hij van gitarist Steve Jones destijds de nickname Johnny Rotten toebedeeld. De band was geen lang leven beschoren en John Lydon richtte in 1978 Public Image Ltd. op. PiL wordt algemeen beschouwd als één van de meest invloedrijke, vernieuwende en controversiële bands uit het einde van de jaren ’70, begin jaren tachtig. De band stond jarenlang op non-actief, maar is sinds 2009 gelukkig weer actief.
Tekst: Philip Verhaege
Fotoalbum: PiL Fotoalbum: The Rats
Maar voor PiL aan hun showescase begon, mochten The Rats het publiek opwarmen. Een meute jonge Gentse wolven, niet te verwarren met de Britse blues en rockband The Rats, de formatie rond Mick Ronson uit de jaren ’60. We maakten voor het eerste kennis met de Gentse postpunkformatie The Rats op Humo’s Rock Rally in januari 2022. Bedolven onder heel wat positieve superlatieven was de single ‘Machinery’ meteen een stevig statement. De single ‘Blank Verse’ klonk ook hier wel assertie en was geëxalteerde postpunk. Diepe grooves, strakke baslijnen, uptempo gitaarriffs dito zangpartijen, postpunk hoeft geen gecompliceerde songstructuur. En dat was ook zo in het dansbare ‘Disco To Disco’ en het geïnfluenceerde én punk art-pop begeesterde ‘Rat’s Alley’, om dan gewoonweg finaal te knallen met ‘The Beautiful Game’ en ‘Old Flames’. Zanger Emile Dekeyser, Sander Dewispelaere (synth, gitaar), gelegenheidsgitarist Guido, bassist Michiel Van Maele en drummer Gilles Dierickx maakten indruk in De Vooruit.
PiL promoot de langspeler ‘End Of The World’, het eerste nieuw materiaal in acht jaar én de bijhorende ‘End Of The World Tour’. De setlist accordeerde van pre-hiaat tot post-hiaat én dit met heel wat groovy songs. Bijna een halve eeuw na zijn frappante carrière liet Lydon begin 2023 misschien wel zijn meest tedere kant zien met de comeback single ‘Hawai’, een aangrijpend en mooi afscheid voor zijn vrouw Nora Forster die in april overleed aan dementie.
Zoals met enkele albums van PiL klinkt ‘End of World’ net zo frustrerend als alterabel. De show begon met album opener ‘Penge’ en de alternatieve rocksong ‘Albatross’, met zijn hypnotiserende en dub reggae ritmiek. Nummers waarin Lydon vrijwel meteen laat zien dat hij nog niets van zijn theatraal charisma heeft verloren. En zijn staccato glam-rockstijl wordt ook verheerlijkt in songs als ‘Being Stupid Again’, waarin Lydon vrolijk het studentenidealisme aanvalt. De undulerende baslijnen van Scott Firth, gecombineerd met de subtiele gitaarinterventies van Robert David ‘Lu Edmonds’ geven de songs een hypnotiserende tune. Samen met Bruce Smith op drums het kloppende hart van de ritmesectie.
Veel bindteksten heeft John niet nodig, en als hij ons dan toch aanspreekt is het in een poëtische vorm. Al vrij vroeg kwam ‘This Is Not A Love Song’ en ‘Poptones’, uit de plaat ‘Metal Box’ uit 1978 door de woofer geknald. Het zwaarbeladen ‘Dead Disco’, ooit bij elkaar gepend voor Lydons stervende moeder zat boordevol gitaareffecten. Als een duivelskunstenaar zet Lydon ook dé spoken words van ‘The Room I Am In’ naar zijn hand, net zoals ook de experimentele titeltrack ‘Flowers of Romance’, wat ooit het derde album voor PiL was , een Caraïbische sfeer creëerde. Van het nieuwe groove georiënteerde ‘Cas Chase’ ging het naar het new wave en funk begeesterde ‘The Body’, de post-punk floorkiller ‘Warrior’, met zijn beukende drum en baslijnen en het apollinische electro-nummer ‘Shoom’, met lyrics als Fuck you, Fuck off, Fuck seks, Is bollocks, All sex is bollocks….
‘We take a four minute break, so if you want more let us know’, sneert Lydon , maar al even snel is de band terug voor de bisronde. Hun eerste single ‘Public Image’ uit 1978, met zijn snerpende gitaren en die pompende én dreunende baslijnen zorgde alweer voor een wel zeer hoog energieniveau. ‘Open Up’, origineel van de dansband Leftfield past ook hier precies in de ethiek van de band. Net zoals de hitsingle ‘Rise’, dat het publiek aanzette tot meezingen. “I could be wrong, I could be right, I could be wrong… Lydon is alway right!”
John Lydon’s stem klinkt nog even fris, cordiaal en joviaal dan pakweg veertig jaar terug. PiL laat zien waarom ze tot op de dag van vandaag nog steeds een van de beste innovatieve bands in het punklandschap zijn. Heerlijk !
Tekst: Philip Verhaege
Fotoalbum: PiL Fotoalbum: The Rats
Met dank aan Democrazy, Gent
liveactsbelgium.com 