Papillion – Gwen Cresens – Bart Van Caenegem

Datum : 29 november 2009

Plaats : Geraardsbergen – Music Club Boogiewoogie

Line up : Papillon – Gwen Cresens – Bart Van Caenegem

Video : Frank Jacobs – Fragment 1 – Fragment 2 – Fragment 3

Papillon is een muzikaal programma onder leiding van Gwen Cresens, waarin hij op zoek gaat naar de raakvlakken, gelijkenissen en verschillen tussen het Franse chanson en de musette enerzijds en de Slavische en Balkanmuziek anderzijds. Samen met Karla Verlie (zang), Ben Faes (contrabas), Hendrik Braeckman (gitaar), Koen De Cauter (zang, gitaar en sax) en César Janssens (drums) grasduint hij in het rijke oeuvre van Montand, Piaf, Gréco en Nougaro, maar ook in dat van Dalida, grootmeesteres van het theatrale chanson. Niet alleen uit nostalgie, maar vooral uit groot respect voor deze generatie en haar magische rijkdom aan repertoire, een eindeloze bron van inspiratie. Uiteraard worden ook eigen composities aan het repertoire toegevoegd. Na een zeer fijne ontmoeting bij Filip Jordens’ ‘Hommage à Brel’, inviteert Gwen Cresens de Franse accordeonist Jean Corti om Papillon bij te staan met zijn originele composities en heerlijke spel. Naast zijn meest gekende werk als accordeonist bij Jacques Brel, speelde Jean Corti met de groten der aarde van het Franse chanson alsook met musettemeester Jo Privat, waarmee hij samen componeerde. Na het uitzonderlijke concert van Trio Dor met Taraf de Haïdouks laat de microbe van de Balkanmuziek Gwen Cresens niet meer los. Hij verdiept zich in het enorm uitgestrekte, zeer diverse repertoire, waarin opzwepende complexe ritmes, melancholische melodieën en improvisatie een uniek klankidioom vormen. Musette, chanson, Slavische en Balkanmuziek, allemaal vormen van Europese volksmuziek, muziek van het volk? Europese blues? Papillon tourde in 2005 door de Vlaamse culturele centra, speelde op festivals als het Openluchttheater Rivierhof, Folkfestival Dranouter, Zeeland Nazomerfestival (NL), Montecattini (Italië), Montmagny (Québec, Canada).

Vanavond in Muziekcafé Boogiewoogie : een speciale bewerking van het repertoire met in de hoofdrollen Gwen Cresens op accordeon / bandoneon en Bart Van Caenegem op Fender Rhodes.

Gwen Cresens studeerde accordeon bij Ludo Mariën aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen bij Ludo Mariën. Hij volgde masterclasses bij Vladimir Subitzki, Wiatcheslaw Semionow, Oleg Sharov, Joseph Macerollo, Roger Eggermont, Philippe Thuriot en alsook een speciale jazz-stage bij de Amerikaanse accordeonist Frank Marocco. Als accordeonist liet hij zich snel opmerken bij Trio Dor, samen met Wietse Beels en Vlad Weverbergh. Later zat hij aan de zijde van Arno, begeleidde hij artiesten als Jo Lemaire, Stef Bos, Luc Devos, Koen De Cauter, Axelle Red, … Ook orkesten deden op zijn spel beroep: het Filharmonisch Orkest van Vlaanderen, het Vlaams Radio Orkest, het Rotterdams Filharmonisch Orkest, het Vlaams Radio Koor… Verder werkte Gwen Cresens mee aan verschillende theaterproducties onder muzikale leiding van Bernard Van Lent, filmmuziek van documentaires, cabaret, opera en dansproducties. Gwen Cresens richtte ook zelf een aantal ensembles op: het Sexteto Tanguedia dat zich wijdt aan de muziek van Piazzolla en Papillon, waarmee hij op zoek gaat naar de parallellen en verschillen tussen het franse chanson en de musette enerzijds, en de slavische en balkanmuziek anderzijds.

Bart Van Caenegem kreeg van zijn vader, zelf een aktief muzikant en dirigent, de eerste pianoles op zesjarige leeftijd. Op achtjarige leeftijd ging hij naar de Stedelijke muziekacademie van Geraardsbergen, alwaar hij piano, altsaxofoon en trombone studeerde. In ’90 behaalde hij de Stadsmedaille voor piano en de Hogere graad voor saxofoon. In datzelfde jaar trok hij naar de kunsthumaniora van het Lemmensinstituut waar hij terechtkwam in de klas van Jan Vermeulen (piano). Bij het beëindigen van het humaniora in ’93 behaalde hij de ‘Eerste Prijs Notenleer’ en enkele maanden later werd hij ‘Eerste Laureaat’ van de muziekwedstrijd ‘Pro Civitate’. Hij startte aan het Lemmensinstituut de licenciaatsopleiding ‘piano’ en ‘jazz’. Na het behalen van de ‘Eerste Prijs Piano’ met grote onderscheiding in ’95, concentreerde hij zich tenvolle op de jazz bij pianist Ron Van Rossum. In ’99 werd hij gehonoreerd met grootste onderscheiding voor zijn eindexamen jazz, en behaalde hij met grote onderscheiding het diploma ‘Meester in de Muziek, optie Piano’, en het diploma ‘Meester in de Muziek, optie Jazz’. Naast het geven van recitals, huisconcerten en vertolkingen van o.a. ‘Rhapsodie in Blue’ van George Gershwin, bouwde hij sinds enkele jaren enige reputatie op als begeleider van koren, met als bekendste het BRT-koor (VRT-koor – Vlaams Radio-koor). Free-lance werk (o.a. aan de zijde van Bert Joris, Frank Vaganee, Chris Joris, Dré Pallemaerts, Bart Defoort, Kurt Van Herck, Filip Aerts,…), wordt afgewisseld met optredens door het Bart Van Caenegem-trio, het High Voltage Sextet, het Brussels Jazz Orchestra, en het Bart Quartier-Bart Van Caenegem – duo dat ondermeer de ‘Lyrical Suite for Piano, Vibes and String-quartett’ van Chick Corea uitvoerde. Maakte van 2001 tot 2007 deel uit van de Frivole Framboos, met veelvuldige optredens in binnen- en buitenland. Tevens doceert hij jazz-solfège, eartraining, jazzritmiek en piano aan het Lemmensinstituut te Leuven.

Deze 3de editie van Papillon bestaat uit een ploeg van geweldige muzikanten, die op zoek gaan naar overlappingen van het franse chanson met andere muziekgenres. Na de eerste succesvolle groep met oa Jean Corti (accordeonist bij Brel) en Koen De Cauter, ontstond Papillon Petit Comité, met Roland van Campenhout, en dan nu : Papillon 3!

Gwen Cresens, accordeon, bandoneon
Bart Van Caenegem, piano
Karla Verlie, zang
Ben Faes, contrabas
Cesar Janssens, drums

Verslag :

Schoonheid, intensiteit ,vakmanschap, ontroering. Veel meer woorden heeft dit verslag niet nodig om kompleet te zijn. Vanaf de eerste noten werd één en ander duidelijk : vanavond staat absolute topklasse op het podium van Den Boogie. Wie een beetje thuis is in de Belgische muziekscene, kent deze muzikanten. Talent met bakken, zo dikwijls te gast in zovele projecten. Pop, rock, jazz, klassiek, … geen stijl is hen vreemd, en hun naam prijkt op menig cd.
Chanson meets tango is het onderwerp van vandaag. Papillon, het project rond Gwen Cresens, is aan een derde uitgave toe. Met veel nadruk op het werk van Gwen en Bart Van Caenegem. En een superieure rol voor zangeres Karla Verlie. Zeker niet in de schaduw staan de rollen van Cesar Janssens op drums en Ben Faes op contrabas. Een heel gevarieerd programma, met duidelijke aanwezigheid van Brel, Dalida, Piazolla, filmmuziek (Laurel en Hardy), en heel boeiend eigen werk van beide solisten op Fender Rhodes, accordeon en bandoneon.
Heel dunbezaaid was het publiek, maar dat zijn we gewend in Geraardsbergen. Het mocht geenszins de pret bederven, want we kregen waar voor ons geld. Absoluut meesterschap in een heel intense en intieme sfeer. Uitbundig applaus na elk nummer, als we tenminste onze adem terugvonden. Het is een feit, als we ons 2009 moeten herinneren, dan is het voor deze nacht. Met heel veel dank en respect voor dit gezelschap, bij mijn weten maak je dit in een klein café maar heel zelden mee. Om te eindigen : een staande ovatie. Recht uit het hart.

Frank Jacobs