Heel wat internationale artiesten bouwden doorheen de tijd een speciale band op met de Spirit of 66 te Verviers. Het zijn niet alleen de goede zorgen van Francis Geron en crew die het verschil maken. Ook de unieke sfeer en mooie sound in deze venue maken dat muzikanten én concertfanaten er gemakkelijk hun hart aan verpanden. Zo ook de Canadese blueszangeres Layla Zoe, aka ‘The Firegirl’, die er zelfs een uitstekend live-album heeft opgenomen dat in 2015 gereleased werd. Voor Layla is het dus altijd een beetje thuis komen in de Spirit of 66 … net zoals voor vele vertrouwde gezichten die ik telkens ontwaar in het publiek.
Geboren in Vancouver, British Columbia – Canada, begon Layla Zoe in 2005 aan haar gestage opmars. Dat ze talent had, ontging niemand. Het ontlokte Jeff Healy, die ons véél te vroeg verliet, zelfs de quote: “She’s created probably the biggest buzz vocally of any singer I’ve heard about in years in Toronto.” Inmiddels heeft Layla Zoe een tiental albums op haar artistiek cv, waarvan ‘The Lily’ (2013) en het recente ‘Breaking Free’ (2016) haar ook internationaal een stuk hoger op de bluesladder positioneerde. Één lacune moest echter nog opgevuld worden…en in 2017 geschiedde dat door de release van de cd/dvd ‘Songs from the Road’. Terecht, want Layla Zoe voelt zich op het podium pas écht goed in haar vel en zoals ze het in haar biografie omschrijft: ‘She rips your heart out and puts it back in’. Wel, Layla … , dat is nu net waarvoor de Spirit of 66 vanavond goed volgelopen is …
Met ‘Backstage Queen’ en ‘Run Away’ als openers van het concert is het al meteen even slikken, wat een présence en power! Het is van de eerste noten duidelijk dat Layla en companen in bloedvorm zijn. In het schitterend opgebouwde ‘Why Do We Hurt The Ones We Love’ met fraai Derek Trucks-achtig snarenwerk. Maar één van de mooiste nummer van Breaking Free-album is ongetwijfeld ‘Sweet Angel’, een ode aan Layla’s beste vriendin Marsha die in 2010 overleed. De liefde en het gemis zijn hoorbaar in elk woord en Layla Zoe inspireert Jan Laacks om diezelfde intensiteit in elke gitaarnoot te stoppen… Een song die niemand onberoerd had gelaten en het applaus was navenant…
Een lang en funky ‘Work Horse’ gaf iedereen tijd om die krop in de keel door te slikken en Layla gaf haar uitstekende band ook uitgebreid de kans om te schitteren. Ritmesectie Christoph Hübner(bass) en drummer Dirk Sengotta gaven beiden een onderhoudende solo weg, gitarist Jan Laacks demonstreerde dan weer wat voor fraais je uit een ‘talkbox’ kan halen en wat een veelzijdig gitarist hij is. Met ‘A Good Man’ kregen we opnieuw een mid-tempo meezinger waarin Layla Zoe alle registers open trok. Van hartverwarmend mooi in de rustigere passages tot ware krachtexplosies in die hoge uithalen…Layla Zoe op haar best! Ook Layla’s samenwerking met Henrik Freischlader kreeg een plaatsje in de setlist met o.a. ‘Why So Afraid’, met die aanstekelijke funky groove, en het afsluitende ‘Never Met A Man Like You’ waarmee de pure bluesfanaten nog eens extra verwend werden.
Maar Layla Zoe had met ‘And The Wind Cries Mary’ (Jimi Hendrix) en lang uitgesponnen ‘Rock and Roll Guitar Man’ nog 2 uitstekende bisnummers achter de hand gehouden. Dit had voor iedereen een perfecte afronding kunnen zijn van deze fantastische doortocht van Layla Zoe, maar Verviers kreeg nog een absoluut hoogtepunt als bonus met een verbluffend ‘Highway Of Tears’. Mijn favoriet nummer kreeg een van de strafste live-vertolkingen die ik ooit mocht aanschouwen! 11 minuten puur en intens genieten en de kracht van muziek voelen tot in elke vezel…
Layla Zoe is een muzikante die haar muziek en woorden rechtstreeks aanstuurt vanuit hart en ziel. Dat zie en voel je elk moment van haar concert, dat maakt haar stem ook nog warmer of rauwer dan ze in werkelijkheid is. Emoties worden tastbaar, haar verhaal wordt jouw verhaal… De pure schoonheid van deze artieste komt, naast al die schitterende songs, misschien nog het best tot haar recht in de mooie afscheidswoorden die zich richt tot haar fans. Je voelt de oprechte dankbaarheid omdat ze écht beseft dat ze enkel dankzij haar fans deze mooie carrière kon uitbouwen. Ook haar oproep om blijven moeite te doen om alle kunstenaars, in elke discipline, te blijven steunen en bewonderen getuigd van pure intensies en liefde voor haar vak. Grote dame die Layla Zoe…die het podium verlaat met een a capella stukje van Tom Petty’s ‘I Won’t Back Down’ waarmee ‘Canada’s Darling of the Blues’ nog een laatste keer onze nekharen overeind deed staan…
Met dank aan Francis Geron en crew voor een unieke concertervaring die je enkel in de ‘Spirit of 66’ kan beleven.
Line up:
Layla Zoe – lead vocals
Jan Laacks – guitar, talkbox, backing vocals
Christoph Hübner – bass, backing vocals
Dirk Sengotta – drums
liveactsbelgium.com 