SUBSIGNAL – Landgraaf (review

Subsignal (D)

Oefenbunker – Landgraaf (NL)

30 maart 2019

Review en pictures : Jo De Boeck

Het startte allemaal in 2007 wanneer wanneer zanger Arno Menses en gitarist Markus Steffen, samen bij Sieges Even, besloten een nevenproject op te richten…Subsignal. Die status verdween een jaartje later al, ze verlieten beiden Sieges Even en trokken vol de kaart van Subsignal. Anno 2019 prijken reeds 5 uitstekende albums op het artistiek palmares en blijft Subsignal, zoals het een band in dit genre betaamd, een boeiende progressie doormaken.

Ter promotie van hun recentste schijf ‘La Muerta’ (2018) bokste Subsignal opnieuw een tour in elkaar, wat mij deed besluiten om een trip richting Landgraaf (NL) te plannen. Eindelijk zou ik één van mijn favoriete bands aan het werk zien… Want ja, bij hun vorige tour gooide een ongemeen harde winterprik nog roet in het eten en moest ik, luttele uren voor het concert, noodgedwongen rechtsomkeer maken. Niemand minder dan Koning Winter had namelijk besloten, om nét die dag, het Belgische wegennet te voorzien van een hardnekkige ijs- en sneeuwlaag. Sneeuwruimers en strooizout ten spijt, er was écht geen doorkomen aan… Op mijn rit richting Nederland’s Limburg werd ik gelukkig getrakteerd op een stralend lentezonnetje, het contrast kon niet groter zijn.

Kort na aankomst aan ‘de Oefenbunker’ – leuke venue trouwens – werd ik hartelijk begroet door zanger Arno Menses en voorgesteld aan de de bandleden. En ik kreeg er het bijwonen van de soundcheck nog bovenop! Mijn dank dus aan band en management om me die blik achter de schermen te gunnen.

Om 21.00u trapte Subsignal zijn 2de avond op Nederlandse bodem af met ‘Touchstones’ en ‘Ashes of Summer’, waarin gitarist Markus Steffen al meteen zijn visitekaartje afleverde! De sound zat goed, wat cruciaal is om al die fantastische melodielijntjes en arrangementen optimaal tot zijn recht te laten komen. En zeker daar er ook opnames werden gemaakt voor een live-album.

Met ‘The Bells of Lyonesse’ kregen we een eerste track uit het album ‘La Muerta’ voor de kiezen. Een album waar misschien wat meer de kaart werd getrokken van compactere en ietwat toegankelijkere songs, maar aan de signature sound van Subsignal werd absoluut niet geraakt! Het bewijs werd geleverd door er ‘The Sea’ achter aan te gooien, een song uit die uitstekende debuutplaat ‘Beautiful & Monstrous’ (2009). Los van de ontegensprekelijke progressie en jaren tussen het releasen van deze nummers, het vormde een bijzonder genietbaar tweeluik waarin Arno Menses’ warme stemgeluid optimaal tot zijn recht komt.

Na ‘Echoes in Eternity’ kreeg Markus Steffen de gelegenheid om ook op de akoestische gitaar zijn klasse te tonen in een wondermooie instrumentale track ‘Teardrops’… Neem het van mij aan, één van de meest inventieve gitaristen in de hedendaagse prog/symphonic rockwereld!

Jammer genoeg liet de techniek Markus even in de steek bij ‘Walking with Ghosts’. De gitaar weigerde dienst en het nummer werd hervat. Altijd een vervelend moment voor de band, maar het publiek maalde er écht niet om. Het gaf zanger Arno Menses ook de kans om zijn talent als stand-up comedian even uit te proberen – geslaagd Arno ;0)

Waar dergelijke voorvallen bij sommige bands de veer misschien zou doen breken, ging Subsignal onverstoord verder met enkele nummers uit ‘La Muerta’. Klinken ‘Even Though The Stars Don’t Shine’, en ‘La Muerta’ al uitstekend op plaat, ook live staan deze songs als een huis. Maar vooral ‘The Passage’ kon me bijzonder bekoren, een song waarin de ritmetandem Schwager/Brand alle registers open trok. Drummer Dirk Brand ging zelfs nog verder en pakte uit met een imposante drumsolo!

Fans van het eerste uur werden vervolgens op hun wenken bediend met een heel fraai slot. Met songs als ‘My Sanctuary’, ‘A New Reliance’, ‘Time and Again/Paraiso’ en het bisnummer ‘Paradigm’ besloot Subsignal een prachtig concert op Nederlandse bodem!

Één ding moet me echter van het hart, ik snap écht niet dat de Oefenbunker niet uitverkocht raakte. Want met hun unieke blend van symfonische rock, neo-prog en duidelijke AOR-invloeden heeft deze band zoveel te bieden. Of je, in deze muziekstijl, nu een voorkeur hebt voor mooi gearrangeerde soundscapes, meerstemmige zanglijnen (die zich onvermijdelijk nestelen in je hoofd) of fan bent van melodieus en uitermate gevarieerd gitaarwerk….de muziek van Subsignal omvat het allemaal. Ook tekstueel overstijgt deze band ruim het gemiddelde niveau en dat maakt van hen toch een band die vele open minded muziekfans moet aanspreken.

Ga die albums dus toch maar eens verkennen en ontdek het vele moois dat Subsignal te bieden heeft… En wat mij betreft, ik ben er de volgende tour zeker weer bij en kijk nu al uit naar album 6!!!!

Subsignal is:

Markus Steffen (Guitars)

Arno Menses (Vocals)

Ralf Schwager (Bass)

Markus Maichel (Keyboards)

Dirk Brand (Drums)

Discography:

Beautiful & Monstrous (2009) Touchstones (2011). Out There Must Be Something – Live in Mannheim 2012 (DVD, 2012) Paraíso (2013). The Beacons of Somewhere Sometime (2015) La Muerta (2018). A Canopy of Stars – The Best of Subsignal 2009-2015 (2018)

Internet :

www.subsignalband.com. www.facebook.com/subsignal www.twitter.com/subsignal

Setlist :

1) Touchstones

2) Ashes Of Summer

3) The Bells of Lyonesse

4) The Sea

5) Echoes In Eternity

6) Teardrops (aucoustic guitar solo)

7) Walking With Ghosts

8) Even Though The Stars Don’t Shine

9) The Passage