Op vrijdag 2 oktober 2015 waren we getuige van een memorabel concert van John Mayall in Het Depot te Leuven, dat voor de gelegenheid afgeladen vol was. Het Depot is een concertzaal en muziekcentrum in Leuven. Rond de eeuwwisseling waren in Leuven haast alle concertzalen verdwenen. Gelukkig staken enkele muziekkenners de koppen bij elkaar en werd het muziekcentrum opgenomen in het cultuurbeleid. In 2003 werd dan de vzw Het Depot opgericht. Twee jaar later kwam de bioscoopzaal Eden, aan het Martelareplein, leeg te staan. Na een grondige renovatie werd in 2012 de vernieuwde zaal Het Depot heropent. Nog voor we de zaal betraden was John Mayall reeds uitgebreid zijn merchandising aan het verzorgen en handtekeningen aan het uitdelen.
Vooraleer John Mayall zijn opwachting maakte mocht het duo Luk De Graaff – Dirk Lekenne, of een afgeslankte versie van de studioband Fandango, een thuismatch spelen. Luk en Dirk gaven ons een impressie van wat de nieuwe cd ‘Kerkom-Texas’ moet worden. Dit album zal op 17 oktober 2015 het levenslicht zien, maar het aanwezige publiek in Het Depot kreeg nu al een voorsmaakje. De klank van een heerlijk vettige slide gitaar overheerste en we kregen ook nog een mooie, aan Ry Cooder gelinkte versie van de Jim Reeves klassieker ‘He’ll Have To Go’, net als het mooi opgebouwde ’Magnolia’. Dit voorprogramma was een voltreffer en het duo kreeg menig open doekje vanuit het publiek. Dirk Lekenne is samen met zijn vriendin Els de drijvende kracht achter het Fandango Label, en op zaterdag 18 oktober zal een heuse ‘Label Night’ in Het Depot worden georganiseerd.
John Mayall vind al een tijdje backing bij zijn Amerikaanse begeleidingsgroep. Rocky Athas (gitaar) en Greg Rzab (bas), beide afkomstig uit Chicago, en Jay Davensport (drums) uit Austin, Texas zijn de perfecte ‘soulmates’ voor een nog steeds kwieke Mayall. We durfden er geld op verwedden dat hij zijn concert zou openen met ‘All Your Love’ origineel van Otis Rush en dat deed hij ook. John Mayall vervolgde met het overheerlijke ‘Help Me’ van Sonny Boy Williamson. Hier kreeg Mayall heel wat interacties met zijn publiek. Hij had zowaar zijn micro stuk had gekregen… ‘That’s The Blues’ riep hij de zaal toe en meteen waren we op weg naar één van de beste concerten die we de jongste tijd mochten meemaken. John Mayall reeg moeiteloos de hoogtepunten aan elkaar met songs als ‘Nature’s Dissappear’ en het funky ‘Ridin’ On The L&N’, waar de bandleden heel wat ruimte kregen om te soleren.
‘The Sum Of Something’ en zijn grote hit uit oktober 1969 ‘Don’t Waste My Time’ waren nog zo hoogtepunten. John Mayall harkte ook terug naar zijn dagen met Peter Greene en vervolgde met ‘Streamline’. John Mayall putte uiteraard ook enkele songs zijn knappe nieuwe cd ‘Find A Way To Care’. Nummers als ‘I Feel So Bad’ en Drifting Blues’ stonden dan ook onvoorwaardelijk op de setlist. Mayall was goed bij stem en bijzonder goed geluimd. Hou vooral in het achterhoofd dat hij reeds 82 jaar oud is. John Mayall besloot zijn schitterende optreden met ‘Mail Order Mystics’. Maar dit was echter zonder het publiek gerekend en ‘I’m A Sucker For Love’ was een van de luidkeels aangevraagde bisnummer.
Na het nachtleven van de studentenstad Leuven onveilig te hebben gemaakt, reden we dolgelukkig huiswaarts. John Mayall was top !
Tekst & Foto’s: Philip Verhaege