Tekst en Fotografie TYKETTO – WALTER PIETSCH BAND : Jo De Boeck
TYKETTO / support: Walter Pietsch Band
Spirit of 66, Verviers (B)
18 januari 2017
De concertagenda van de Spirit of 66 heeft me altijd al doen watertanden en ook voor 2017 prijken er al flink wat interessante namen op. Als fervent AOR-liefhebber kon ik het concert van Tyketto dus niet aan me laten voorbijgaan. Ik leerde de band kennen in 1994 toen ze op de affiche prijkten van het – veel te vroeg ter ziele gegane – Via-Rock festival in mijn geboortedorp Viane. Op een weide op het domein van het Kasteel van Viane, waar ik als kind ging voetballen en ravotten, zag ik dus later ook bands optreden zoals Whitesnake, Uriah Heep, Asia, Glenn Hughes, Threshold, Harem Scarem en zovele andere.
Ik passeer de locatie nog meermaals per week en kan het nog altijd niet geloven dat dergelijke toppers op datzelfde grasveld hebben gestaan…en dus ooit ook Tyketto.
De eerste twee albums – ‘Don’t Come Easy’ (1990) en ‘Strenght in Numbers’ (1994) – van deze band worden in AOR-middens nog steeds gekoesterd en ze behoren ongetwijfeld tot het betere melodieuze rockwerk van de jaren ‘90. Helaas was dit ook de periode dat vele labels en media méér, en volgens mij ‘té veel’, aandacht hadden voor de grunge stroming waardoor Tyketto nooit een faire kans kreeg door te groeien. Tot overmaat van ramp verliet zanger Danny Vaughn -in 1995- noodgedwongen de band, om zijn echtgenote bij te staan die zwaar ziek was. Ondanks de release van het album ‘Shine’, met Steve Augeri (Tall Stories, Journey) achter de microfoon, stopte het verhaal voor Tyketto in 1996. In de komende jaren zou de band wel nog regelmatig zijn neus aan het venster steken en wat optredens afwerken, het duurde echter tot 2012 (Dig in Deep) vooraleer Tyketto opnieuw goed in het zadel raakte. Danny Vaughn was inmiddels al terug op post en met het gloednieuwe (uitstekende) album ‘Reach’ op zak, lijkt alles erop te wijzen dat Tyketto weer helemaal terug is!
Eerst was het echter de beurt aan Walter Pietsch, ex-AXXIS snarenplukker, die er zijn soloplaat ‘Once You Rock – Never Forget’ kwam voorstellen. Ik moet eerlijk bekennen dat deze release me compleet ontgaan was maar een streepje nieuwe muziek gaat er altijd in. Met ‘Deep Inside’ en ‘Let The Music’ als openers werd meteen duidelijk dat Walter Pietsch’s solowerk zich meer in het hedendaags rocksegement situeert en dat was toch even wennen als je het vergelijkt met het AXXIS materiaal van weleer.
We kregen het nieuwe album haast integraal geserveerd en de stevigere tracks zoals ‘Kingdom’s Sun’ en ‘Kill The Schwachsinn’ konden op het meeste bijval rekenen bij het publiek. Vocaal vond ik Walter niet altijd even overtuigend, alhoewel zijn stemgeluid in de ballad ‘The Window’ wel perfect tot zijn recht kwam. Ja, Walter Pietsch blijft bovenal een uitstekend gitarist en met het instrumentale ‘Trash in Tibet’ (AXXIS) kregen de metalfans daar uitgebreid het bewijs van! Een goed concert dus, zonder meer.
Om 21.15u kondigde een intro aan dat het hoog tijd was om de rook- en drankpauze af te ronden en ons op te maken voor wat de Tyketto founding members Danny Vaughn en Michael Clayton voor ons in petto hadden. Waar iedereen een beetje op gehoopt had, werd gelukkig al snel bevestigd: uiteraard werd het nieuwe album ‘Reach’ uitgebreid voorgesteld, maar ook o.a. de eerste 2 platen zouden ruim aan bod komen.
Met het fonkelnieuwe ‘Kick Like a Mule’ schoot Tyketto méér dan stevig uit de startblokken met een ontketende Chris Green en flitsend gitaarwerk in een hoofdrol. Deze uppercut van formaat was het startsein van een concert dat geen enkele terugval meer zou kennen: met ‘Wings’ en ‘Rescue Me’ kon Tyketto geen betere songs gekozen hebben om de Spirit of 66 te doen daveren op zijn grondvesten. Ik denk dat Danny Vaughn zelfs behoorlijk schrok van de uitbundige vocale respons, ikzelf vergat bijna even dat ik een fototoestel had meegebracht en dat ik Liveacts Belgium medewerker was. Nu ja, dit zijn dan ook ijzersterke AOR-songs en goddelijke melodielijnen…wie mijn muzikale smaak kent zal het me wel vergeven.
Met ‘Faithless’, uit het Dig in Deep album, en het groovende ‘I Need It Now’ bleef Tyketto het gaspedaal stevig ingedrukt houden en bevestigde het zijn reputatie als één van de beste live-bands in het genre, zoniet dé beste…
De versies van ‘Burning Down Inside’, met schitterend toetsenwerk van Ged Rylands, en ‘Meet Me In The Night’ brachten mij regelrecht ‘naar melodic rock heaven’. Dat mijn fototoestel dit concert overleefde mag écht een wonder heten want mijn ‘ga eens compleet uit de bol’ level bereikte kritieke hoogtes ;o)
Was het méér dan 20 jaar geleden dat ik Danny Vaughn live hoorde zingen, de tand des tijds had geen vat op hem : geen spatje verval te merken op die famueze stembanden! Op de titeltrack van het nieuwe album ‘Reach’ – waarin ook gitarist Chris Green schittert – haalt Danny nog probleemloos de noten vanop de debuutplaat. Maar vooral in de ballad ‘Standing Alone’ deed die o zo warme, doch krachtige, stem je nekharen overeind staan…subliem!
Met o.a. ‘Catch My Fall’ en ‘Let it Go’ bleef Tyketto putten uit hun kwaliteitsvol oeuvre en was het genieten geblazen van deze goed geoliede machine! Bassist Chris Childs, verkijk je niet op zijn wat rustigere aard op het podium, en drummer Michael Clayton tillen tracks als ‘Big Money’ en ‘Lay Your Body Down’ met gemak nog een niveautje hoger met hun strakke en gevarieerde ritmepartijen.
‘Love To Love’, met stuwend toetsenwerk en kenmerkend Led Zeppelin-achtig middenstuk, was dan weer de perfecte aanloop naar het afsluitende ‘Forever Young’…waarschijnlijk het beste Tyketto nummer ooit! Was het concert perfect gestart, het slot was al even indrukwekkend: niets dan shakende dames, mannen met luchtgitaren en alle kelen wagewijd open…that’s how I like it !
Dank aan Francis (Spirit of 66) om Liveacts Belgium de kans te geven deze onvergetelijke avond in een fotoverslag en review te mogen gieten. En je respectvolle buiging t.o.v. Danny Vaughn na het concert was het perfecte antwoord op zijn vraag : ‘Did you like the show?’… Al de bovenstaande woorden schieten ruimschoots tekort eigenlijk ;o)
TYKETTO is :
Danny Vaughn – Lead vocals, acoustic guitar
Chris Green – Lead guitar, backing vocals
Chris Childs – Bass guitar
Michael Clayton – Drums, percussion, backing vocals
Ged Rylands – Keyboards, backing vocals
Tekst en Fotografie TYKETTO – WALTER PIETSCH BAND : Jo De Boeck
Puike recensie! Alleen vond ik het geluid in het begin van het concert niet top (verbeterde gaandeweg, enkel het gitaargeluid van Green stond gans de tijd een beetje te ver in de mix). Voor de rest niks dan goeds te melden.Persoonlijk had ik ook nog “Scream” en “The Run” aan de setlist toegevoegd. En ook leuk te lezen dat er nog toegewijde AOR-fans zijn die deze muziek een warm hart blijven toedragen. Ik was trouwens ook oa op het Viarock festival waar ze optraden (aahh…the good old days) Jammer dat we nu soms al ver moeten voor toeven om dergelijke bands aan het werk te zien, Verviers is voor mij immers niet bij de deur (afkomstig uit Ninove). Dikke chapeau ook aan Francis! Trouwens, altijd fijn om es in de spirit of 66 te komen.