Johnny Rawls (support act: Elan),
Zaal De L!nk, St.-Eloois- Winkel,
Zaterdag 23 juni 2018,
Tekst en Fotoalbum : Philip Verhaege.
De zomer en de vele Festivals lonken. Maar voor het zover is rijden we met heel veel plezier naar het West Vlaamse St.-Eloois-Winkel. R.K. Blues Happening vierde op 23 juni 2018 in zaal De L!ink hun dertig jarig bestaan. De berichtgeving dat ze er onophoudelijk mee ophouden na deze editie, kwam eigenlijk als een mokerslag bij heldere hemel. Er zit nochtans niet de minste sleet op de formule. De muzikale structuur en organisatie is zoals steeds top. Heel wat befaamde artiesten zoals Meena Cryle & The Chris Fillmore Band, Ian Siegel, Sugaray Rayford, Justina Lee Brown, Gene Taylor, Emil & The Estatics en Big Pete, om er maar enkele te noemen, passeerden er samen met heel wat plaatselijk talent in de loop der jaren de revue. Organisatoren Bernard, Bruno en Koen en de vele talloze vrijwillige medewerkers…oprechte dank na dertig jaar!
Om dit ‘Parel Jubileum’ te vieren had de organisatie de legendarische soulartiest Johnny Rawls uitgenodigd. Maar voor het zover was mocht Elan het publiek opwarmen. Kwaliteit van eigen bodem. Deze nieuwe band, die voor het eerst samen op een podium stonden, is een allegaartje van topmuzikanten die hun strepen reeds elders verdiend hebben. Zanger/percussionist Junior Mthomberi werkte ooit samen met Chris Joris, El Tattoo del Tigre en de Internationals. Drummer Cesar Janssens hanteerde zijn drumsticks bij The Kids, Blue Blot en Raymond van het Groenewoud. Pianist Pieter van Bogaert bewandelde haast dezelfde projecten als Janssens en gitaarvirtuoos Arne Demets kennen wij al enkele jaren van bij The Blues Vision, Ed & The Gators en zoveel meer….
Elan veroverde al snel onze harten met enkele opwindende instrumentale nummers. Het met Hammond orgel overgoten ‘Put t Where You Want It’, het funky loslopende ‘Chicken Pox’ met Arne’s imposant gitaarwerk en de bleusy ballade ‘Slow Blues’ waren leuke binnenkomers. Tijd om vocalist Junior Mthomberi erbij te halen. Na een uitgesponnen Afrikaanse intro en enkele energieke moves van Junior tijdens het nummer ‘Rainy Day’, kroont Arne zich vrijwel meteen tot een van de betere gitaristen in de Belgische bluesscéne . Junior dweilt haast hyperkinetisch (in de goede zin van het woord) over het podium en zet met ‘Led Boots’ (3 monkey’s) een vlotte jive neer. Het nummer ‘They Don’t Know’ groeide al snel uit tot een funky compositie en met Jimi Hendrix’ ‘Power Of Soul’ kwam een mooi slotakkoord aan de set. Aangezien dit hun eerste live optreden was, heeft Elan niet echt een bisnummer. Ze lieten dan nog maar eens ‘They Don’t Know’ op ons los, maar dan met een uitgesponnen Hendrixiaanse outro. Geen mens die hier muzikaal om jeremieerde! Er zit muziek in Elan…
Als voormalig bandleider voor OV Wright en Little Johnny Taylor werd de in 1951 in Columbia, Mississippi-geboren Johnny Rawls doordrenkt met de blues en soul traditie. In 1975 trad Rawls toe tot de band van OV Wright en werd zijn muzikale regisseur tot Wright’s overlijden in 1980. Wright’s Ace of Spades Band bleef nog dertien jaar samen en Rawls speelde ondermeer met en bij B.B. King, Bobby ‘Blue’ Bland en Little Milton. Het Amerikaanse blues magazine Living Blues riep hem uit tot ‘Most Outstanding Blues Singer’. Rawls viel ook in de prijzen voor een W.C. Handy Award en West Coast Blues Hall of Fame for ‘RB Male Vocalist of the Year 2006’.
Nu heeft Johnny Rawls met ‘Waiting For The Train’ op het label Catfood Records een nieuw album te promoten. Johnny liet zich vanavond graag begeleiden door The Özdemirs. Bassist Erkan Özdemir en zonen Kenan (gitaar) en drummer Levent Özdemir waren samen met keyboard virtuoos Albert Marsico zijn ideale soulmates. De Mississippi blues, soul en swagger master opende meteen imposant met de up-tempo blues song ‘Red Cadillac’ en continueerde met de swingende soul chapiter ‘Shake It, Baby!’. Rawls is steeds in een goede mood. “How more you drink, how better we sound” dolt hij met ons en poot een gepassioneerde uitvoering van ‘Beast Of Burden’ neer. Een nummer dan hij net na The Stones registreerde. ‘Hard Times’ werd geaccentueerd door Kenan’s Chicago blues geënthousiasmeerde gitaarriffs en Marsico’s geïnfluenceerd orgeltunes. We genoten verder ook van de rocker ‘Love Machine’ en de soul ballade ‘Falling In Love’. Met de solide funky groove uit ‘Country Boy’ en de excellerende Memphis soulsong ‘Turn Back The Hands of Time’ wil Johnny iedereen aan het dansen krijgen. Zijn wil werd al snel ingewilligd en van ‘People Get Ready’ ging het haast naadloos naar het geconcipieerde ‘Can I Get It’.
Tijdens de korte break trekt Rawls zich niet terug in een kleedkamer. Hij opteert voor een tafel tussen zijn fans en tracht wat cd’s aan de man te brengen van zijn recentste release ‘Waiting For The Train’. Set twee begint met een zeer uitgesponnen intro van Booker-T’s ‘Green Onions’, dat langzaam maar gestaag uitgroeit tot de diepe Memphis soulsong ‘Help Me’. Rawls creëerde meteen een geweldige sfeer in de zaal en perspireerde verder met klassiekers als ‘The Blues Is Alright’ en ‘Having A Party’. Haast ieder vrouwelijk schoon begon samen met Rawls te dansen en hij zetten met B.B. King’s ‘The Thrill Is Gone’, ‘Kansas City’ en Robert Johnson’s ‘Sweet Home Chicago’ een schitterend drieluik neer. Het swingende ‘Turn On Your Love Lights’ was helaas een laatste soulcaput van een al even schitterende avond. Met het bisnummer ‘Lose It’ trokken wij de nacht in. Johnny Rawls is een soul survivor!
Met dank aan R.K.-Blues