Marcus King Band (USA),
Spirit of 66 – Verviers (B),
07 juni 2018,
Tekst en Fotoalbum : Jo De Boeck.
Dat werkvergaderingen van Liveacts Belgium geanimeerd en uniek zijn – je zal er trouwens nooit dorst of honger lijden – is een understatement. Maar de gesprekken zijn vooral leerrijk omdat er altijd voldoende tijd uitgetrokken wordt om elkaars muzikale passie nog wat extra aan te wakkeren. Voor zover dat nog nodig is… Een uitgebreid rondje tips omtrent te ontdekken artiesten en albums is dus steevast een agendapunt en leidde ons recent nog naar ene Marcus King… Toen ik daags erna een verkenningsronde doorheen zijn oeuvre maakte, viel mijn mond letterlijk open van verbazing. De gevolgen bleven niet uit: alle beschikbare muziek zit inmiddels in de collectie en mijn geluk kon niet op toen ik zag dat Marcus King Band enkele dagen later in de Spirit of 66 speelde! Daar werd met plezier wat schuifwerk voor verricht in de agenda ;o)
Dat Marcus King ooit de gitaar ter hand ging nemen, hoeft eigenlijk niet te verbazen. Daar ook zijn vader én grootvader een aardig stukje gitaar konden spelen, was er altijd wel een exemplaar in de buurt. Als prille tiener kon je Marcus dus al terugvinden in vader’s begeleidingsband. Maar dat de introverte Marcus King, geboren in Greenville – South Carolina (USA), op zijn 22ste reeds deze status zou bereikt hebben, is wat minder vanzelfsprekend. Twee full albums, ‘Soul Insight (2015) en The Marcus King Band (2016), en een EP ‘Due North’ (2017) op je conto, verdienen op zich al het nodige respect. Als grootmeesters als Derek Trucks en Warren Haynes met plezier aan je albums bijdragen, je later dit jaar ook met Chris Robinson (The Black Crowes) mag werken aan diens nieuwe project…dan heb je je zaakjes méér dan goed voor mekaar. Maar het is niet alleen Marcus King’s fenomenale gitaarwerk die hem die naam en faam heeft bezorgd… Gezegend met een uniek, warm en soulvol, stemgeluid kreeg hij er van Moeder Natuur nog een extra godsgeschenk bovenop. Als je dan ook nog eens de gave bezit om muziek en woorden te versmelten in uitstekend songmateriaal van topniveau… Die schuchtere jongen uit South Carolina wordt een wereldwijd gerespecteerd topartiest, mark my words!
Maar het feit dat Marcus King Band dus nog nét niet die integrale internationale doorbraak forceerde, gaf mij nog de kans om hem in mijn favoriete venue te mogen aanschouwen. En omstreeks 20.30u was het dan zover, het startschot van wat broeiend avondje soul-influenced psychedelic southern rock zou worden!
Vanaf de openingssongs ‘Virginia’ en ‘Mourning Light’ wist Marcus King zich een weg te banen naar hart en ziel van elkeen in het publiek. Enerzijds met het fantastische gitaarwerk dat hij uit zijn Gibson weet te toveren, dan weer met die soulvolle doorleefde stem. Waar de muziek van Marcus King Band dikwijls gecatalogeerd wordt als bluesrock, kan ik je garanderen dat dit de lading absoluut niet dekt. In de daaropvolgende medley ‘Sharry Barry’, waarin ook een stukje ’25 to 6 or 4′ van Chicago en Funkadelic’s ‘I’ll Stay’ verweven zit, laat de band duidelijk horen dat ze uitstapjes richting soul, funk en jazz invloeden absoluut niet schuwen. Voor de bluesfans was het evenwel smullen van ‘Slow Blues’, waarin Marcus King bewijst dat hij de ziel van de oude bluesgitaristen in zijn vingers heeft zitten. In het meer funky ‘Good Man’ mogen de blazers dan weer het voortouw nemen, een rol die ze meermaals op zich nemen tijdens het concert. En met grote klasse. Want niet alleen Marcus King geeft vanavond blijk van een grote maturiteit en speltechnisch vermogen, ook zijn jonge enthousiaste band is van een zeldzaam hoog kwalitatief kaliber. In hun respectievelijke soli mochten ze dat uitgebreid etaleren, maar het verdwijnt in het niets in vergelijking met het continue weerwerk en variatie die ze bijdragen aan de prachtige songs.
Speelde Derek Trucks de slide-partijen in op ‘Self-Hatred’, vanavond liet Marcus King horen dat hij die partijen zo goed als evenaart. Het nieuwe midtempo ‘Autumn Rains’, met fraaie tweestemmige zangpartijen, deed me dan weer al reikhalzend uitkijken naar de nieuwe plaat die in het najaar op ons af komt. Kortom, geen spatje verval in die 2uur durende set die we hier voorgeschoteld kregen. Eén van de hoogtepunten was ongetwijfeld de song ‘In Memory of Elizabeth Reed’, een versie die op prachtige wijze eer betuigde aan The Allman Brothers.
Met het schitterende ‘Confessions’, waar Marcus King vocaal een knalprestatie neerzet, en ‘Your Last Song’ werd het optreden op ronduit indrukwekkende wijze afgesloten. De ontlading bij het publiek was dan ook navenant en het schreeuwde Marcus en co opnieuw het podium op. Met ‘Welcome ‘Round Here’ kregen we er nog een extra rondje genieten bovenop. En Marcus King greep die kans om zich, met een verbluffende solo, definitief in het rijtje van mijn favoriete gitaristen te spelen!
Zet Marcus King Band dus volgend zomerseizoen maar op de grotere festivals. En dat kan wat mij betreft Gent Jazz of Blues Peer zijn, ja zelfs op Werchter zou deze band vele harten kunnen stelen. En wat Marcus King zelf betreft…die wordt op korte termijn in 1 adem genoemd met Joe Bonamassa, Derek Trucks, Duane Allman, Terry Kath, Larry Carlton e.d. En daar neem ik geen woord van terug!
Met dank aan Francis en de Spirit of 66 crew voor een méér dan geslaagde concertavond in Verviers!
Setlist:
Virginia
Mourning light
Sharry Barry (medley)
Slow Blues
Keep moving
Homesick
Good Man
Autumn Rains
Self-Hatred
In Memory of Elizabeth Reed
Confessions
Your Last Song
Welcome ‘Round Here
Marcus King Band is:
Marcus King: guitars/vocals
Jack Ryan: drums
Stephen Campbell: bass
Justin Johnson: trumpet/trombone/tambourine/backing vocals
Dean Mitchell: saxophones
Deshawn Alexander: organ/keyboards
liveactsbelgium.com 