KAYAK – Spirit of 66 – Verviers (B) (review & pictures)

KAYAK (NL)
Spirit of 66 – Verviers (B)
12 april 2019
Review & Fotoalbum : Jo De Boeck


Schromelijk ondergewaardeerd en één van de grootste Europese symfonische rock bands ooit…wedden dat maar weinigen meteen de naam ‘Kayak’ zullen laten vallen? En dat bewijst exact de aanhef van mijn statement : deze Nederlanders bouwden namelijk een impressionant muzikaal oeuvre uit dat de naamsbekendheid van de band vér overstijgt. De symfonische/progressieve rock heeft het bij onze Noorderburen altijd wel iets beter gedaan qua populariteit. Eind jaren 60’ en begin jaren 70’ had je er al ‘Ekseption’ en ‘Alquin’, maar het zouden vooral ‘Focus’, ‘Earth & Fire’ en Kayak zijn die tot de vaandeldragers uitgroeiden. Voor Kayak begon het verhaal ergens in 1972 waar -de buurvrienden- Ton Scherpenzeel en Pim Koopman op het Conservatorium te Hilversum ene Max Werner tegen het lijf liepen … de start van een lang, en bijwijlen woelig, verhaal. Een Engelse criticus schreef ooit: ‘Kayak : more break ups than the Antarctic ice shelf and more comebacks than a homesick boomerang’. Wie op de band’s website het ‘History’ tabblad aanklikt, zal begrijpen dat hier ergens wel een grond van waarheid in zit ;o)

Eigenlijk kan je de Kayak-geschiedenis best opsplitsen in de periode 1972-1982 toen de band furore maakte en succes had met songs à la ‘Mammoth’, ‘Wintertime’, ‘Starlight Dancer’ en uiteraard het prachtige ‘Ruthless Queen’. Een combinatie van interne strubbelingen, en flink wat heibel op management/financieel vlak, luidde het einde in voor Kayak in 1982. In 1999 kwam er alsnog een reünie, op uitnodiging van hun collega’s van ‘De Kast’, voor het tv-programma ‘De Vrienden van Amstel Live’.  Het werd de aanzet van een herlancering van Kayak, mét Max Werner en tevens Bert Heerinck (Vandenberg) op zang. Opnieuw volgden een resem albums en succesvolle concerten waar vooral de rockopera’s ‘Merlin – Bard of the Unseen’ (2003) en ‘Cleopatra – The Crown of Isis’ (2015) hoge ogen gooiden. Ondanks het feit dat ook dit 2de hoofdstuk onderweg een paar maal dreigde te stranden, zo was er helaas ook het onverwachte overlijden van Pim Koopman in 2009, kondigde Ton Scherpenzeel in 2016 aan dat album 17 in volle voorbereiding was! En kijk, begin 2018 zag ‘Seventeen’ het levenslicht, tekende Kayak een platendeal met het Duitse label InsideOut Records, er is een nieuw management én vernieuwde line-up. Maar wat nóg belangrijker is: ‘Seventeen’ werd één van de allerbeste platen uit de Kayak-discografie en werd internationaal bewierookt in de gespecialiseerde muziekpers! Los dus van het verleden, kan Kayak de toekomst weer rooskleurig tegemoet kijken en, laat er geen twijfel over bestaan, met ‘Seventeen’ bewijst het ook deel 2 van mijn openingsstatement… ‘Seventeen’ is een gewoonweg een prachtschijf!

Ter promotie van dat nieuwe album stond ook België op de concertlijst en dus tekenden we voor de 2e keer deze week present in de Spirit of 66. En ik was verheugd te zien dat héél wat Kayak-fans en liefhebbers van het genre ook afgezakt waren naar Verviers.

Om 21.00u weerklonken de eerste noten van, en ik ga het nu al zeggen, een weergaloos concert van deze legendarische band! 22 nummers lang was het genieten geblazen van een majestueuze setlist doorheen dat prachtige Kayak-oeuvre! Hoogtepunten aan de lopende band dus en dat voor zowel fans van het eerste uur, alsook voor muziekliefhebbers die hen pas recent ontdekten.

Zo keerde Kayak écht terug naar de begindagen met o.a. uitstekende versies van ‘Alibi’, ‘Mammoth’, ‘Love of a Victim’ en ‘Chance for a Lifetime’. Ja, zelfs het instrumentale ‘Irene’ kwam vanavond voorbij! Maar het zal je niet verbazen dat ‘Merlin’, in een nagenoeg perfecte uitvoering, en ‘Ruthless Queen’ (meezinger van formaat) dé absolute uitschieters waren uit dat oudere werk! Niet alleen acteert deze band speltechnisch op een bijzonder hoog niveau, met Bart Schwertmann haalde Ton Scherpenzeel ook dé geknipte zanger binnen! Bewees hij op de ‘Seventeen’ al dat hij tot de absolute top in het genre behoort, hij weet zich ook het vocaal nalatenschap van zijn voorgangers eigen te maken. En dat is een prestatie die maar weinigen hem zullen nadoen!

Gespreid over 2 sets bleef Kayak kwistig strooien met kippenvelmomenten, het prachtig opgebouwde ‘A Million Years’ en acoustische ‘Seagull’ behoren zeker tot deze categorie! Maar die status past ook perfect bij ‘Still My Heart Cries for You, een pakkende hommage aan co-founder Pim Koopman die ons veel te vroeg verliet.

Uiteraard kwam ook het nieuwe album uitgebreid aan bod en daar pik ik graag drie nummers uit: ‘La Peregrina’, ‘Walk Through Fire’ en ‘Cracks’. Op plaat klinken deze songs al impressionant, maar de versies die we in Verviers te horen kregen waren zowaar nóg indrukwekkender! Topdrummer Hans Eijkenaar(terug van weggeweest) en -bassist Kristoffer Gildenlöw tillen deze songs live nog een trapje hoger, geen slag of noot zonder de perfecte dosis kracht of nuance. En Gildenlöw’s baslijntjes op die 6-snarige fretless zijn echt om van te smullen! Dat is wat Kayak’s muziek nog méér dynamiek en diepgang geeft en ook gitarist Marcel Singor inspireerde om uit te pakken met hemels mooi soleerwerk! Deze line-up…meesterlijk!!!

Dit alles voltrok zich in een volgepakte Spirit of 66, onder het goedkeurend oog van mastermind/toetsenist Ton Scherpenzeel. Kamerbrede toetsenpartijen, vingervlugge soli of subtiel pianowerk….hij heeft het uiteraard allemaal in de vingers. Maar waar hij met Kayak – anno 2019 – misschien nóg meer respect voor verdient, is het arsenaal topcomposities waar hij voor tekende. De setlist van vanavond was er eentje van ongekende schoonheid en vakmanschap…respect Ton!!!

Dat Kayak niet aan ‘encores’ ging ontsnappen, kon je wel al raden. De band pakte uit met een luidkeels meegebruld ‘Starlight Dancer’ wat de Spirit of 66 op zijn grondvesten deed daveren! Hét orgelpunt bij uitstek denk je dan…nee hoor, Kayak liet dat over aan het bloedmooie en sfeervolle ‘To An End’, wat ook de afsluiter is van het laatste album.  Twee parels om mee te besluiten en het voltallig publiek al volop deed dromen van nummer ‘Eighteen’…want dit ‘Kayak’ heeft zijn plaats als topband in het genre opnieuw veroverd! En hoe!!!

Met dank aan Francis Geron en crew voor deze memorabele avond!

Kayak is: 

Ton Scherpenzeel : toetsen/zang
Bart Schwertmann : zang/percussie/gitaar/bas
Marcel Singor : gitaar/zangKristoffer Gildenlöw
basgitaar : Hans Eijkenaar : drums

Set 1: 

  1. Love of a Victim
  2. Rhea
  3. Ballad for a Lost Friend
  4. A Million Years
  5. Somebody
  6. La Peregrina
  7. Falling
  8. Mammoth
  9. Daphne (Laurel Tree)
  10. Still My Heart Cries for You
  11. Merlin

Set 2: 

  1. Seagull
  2. Alibi
  3. Said No Word
  4. Cracks
  5. Feathers and Tar
  6. Irene
  7. Walk Through Fire
  8. Ruthless Queen
  9. Chance for a Lifetime

Encore:

  1. Starlight Dancer
  2. To an End

Band website:

www.kayakonline.info


Review & Fotoalbum : Jo De Boeck

2 comments

  1. Geweldige recensie! In 2018 heb ik Kayak 3x gezien; binnenkort naar een concert in Hofddorp…ik zet deze recensie op mijn tijdlijn: verdient om door iedereen gelezen te worden! Hulde aan de recensent!

Reacties zijn gesloten.