Marcus King Band
Support: Sammy Brue
02 maart 2020
AB – Brussel (B)
Review & Fotoalbum : Jo De Boeck
Toen ik The Marcus King Band in juni 2018 voor het eerst aan het werk zag, had hij nog de oversteek naar Europa gemaakt als een ‘jong beloftevol artiest’… Dat Marcus King méér dan een aardig stukje gitaar kan spelen, en over een warm soulvol stemgeluid beschikt, had hij op zijn albums Soul Insight (2015), The Marcus King Band (2016) en de EP Due North (2017) al uitvoerig bewezen. Maar ik was destijds vooral diep onder de indruk geraakt van zijn songwriter skills, want zelden een prille twintiger gehoord die ook op dàt vlak zo excelleert. Ik was dus al fan…maar na dat bewuste optreden (link review) wist ik meteen dat deze band gewoon gemaakt was om ‘bigger than big’ te worden!
En kijk… Amper 2 jaar later komt Marcus King – nog steeds geen 24 jaar – terug naar Europa met een compleet nieuwe status. Deze Marcus King gaat zich na deze tour ook hier gesetteld hebben tussen de allergrootsten. In de VS is dat al langer een feit en The Marcus King Band was er te zien in vele legendarische venue’s, op de grootste festivals, met kleppers als Tedeshi Trucks Band, Chris Stapleton, Gary Clark Jr. en Gov’t Mule om er maar enkele te noemen… Het uitmuntende album Carolina Confessions (2018) was hét visitekaartje en bevestiging bij uitstek, hun stomende live-concerten deden de rest! En alsof dat nog niet genoeg was schreef Marcus King tussendoor ook nog het prachtige solo-album El Dorado (2020) wat hij vanavond komt voorstellen.
Maar eerst tijd voor een andere beloftevolle Amerikaanse singer-songwriter Sammy Brue. Dat deze tiener thuis opgroeide met de muziek van Bob Dylan, Johnny Cash en Woordy Guthrie is duidelijk hoorbaar in zijn eigen werk. Songs als ‘Gravity’, ‘Fish Foot’ en ‘Paint It Blue’ waren voor de meeste aanwezigen waarschijnlijk de eerste kennismaking. En alhoewel ik niet meteen fan ben van Sammy’s stemgeluid, het staat buiten kijf dat hij een getalenteerd singer-songwriter is. Was de respons bij aanvang eerder lauw, Sammy Brue liet zich niet van de wijs brengen. Met ‘Die Before You Live’, ‘Crash Test Kid’ en ‘Teenage Mayhem’ kreeg Sammy Brue het publiek alsnog op zijn hand. Een prestatie die respect afdwingt! Liefhebbers van Americana, folk en country adviseer ik dan ook om Sammy Brue’s oeuvre eens aan een luisterbeurt te onderwerpen.
De AB-Ballroom was inmiddels helemaal volgelopen voor de doortocht van The Marcus King Band. Met songs als ‘Turn It Up’ en ‘Never In My Life’ vlogen Marcus en zijn kompanen er meteen op overtuigende wijze in! Jammer dat de frontlicht-slider zo goed als dicht bleef, waardoor je toch veel van de expressie en intensiteit mist waarmee de muzikanten hun partijen brengen. Enige minpuntje van een voorts perfecte avond, want het was wel klankgewijs echt genieten geblazen!
Maar het belangrijkste component van die schitterende concertavond was toch wel Marcus King himself ! Met bravoure, pakken technische skills en tonnen emotie loodste hij ons doorheen zijn impressionant oeuvre. Zijn warme stemgeluid en fenomenaal gitaarwerk zijn een ware streling voor het oor, maar in tracks als ‘How Long’ vergeet hij ook zijn band niet te laten schitteren. Zijn duel met keyboardspeler Dane Farnsworth was werkelijk verbluffend en ze zouden elkaar gelukkig nog enkele malen tot het uiterste drijven. Het midtempo soulnummer ‘One Day She’s Here’ vormde een mooi rustpuntje dat alsnog uitmondde in een lang uitgesponnen gitaarsolo! Een track uit het nieuwe album dat live nóg sterker uit de verf komt en je, in combinatie met het a cappela ‘Grinnin’ In Your Face (Son House), stiekem doet dromen van een live-album.
Wat opvalt is hoe Marcus King perfect inspeelt op de respons uit de zaal. De setlist op het podium wordt dus meestal duchtig door elkaar geranseld of compleet gewijzigd on the spot. Een ongemeen funky en bijwijlen psychedelisch klinkende versie van Willie Dixon’s ‘I Just Want To Make Love To You’ en ‘Hoochie Coochie Man’ zetten de AB instant weer in vuur en vlam. Waar vele bands en artiesten die uitbundige vibe en sfeer halsstarrig wensen aan te houden, dompelt Marcus King je dan plots onder in een compleet andere mindset met ‘Wildflowers & Wine’. Of hoe een dampende concertzaal plots aanvoelt als een warme gezellige huiskamer met open haard. Enkel de échte klasbakken slagen hierin en Marcus King beheerst dit aspect tot in de puntjes!
Die constante variatie in sferen, de perfecte blend van blues, soul, gospel en country, maakt van een Marcus King Band concert een zeer intense beleving. Ook in het 2de setgedeelte blijft Marcus King de intiemere momentjes perfect afwisselen met opzwepende tracks en krijgen alle muzikanten ruimschoots de kans om op het voorplan te treden. Vele songs lijken heel dikwijls uit te monden in een spontane jamsessie van uiterst getalenteerde muzikanten, want ook de blazers- en ritmesectie pakken geregeld uit met inventieve melodieën of soli. Maar vergis je niet, Marcus King dirigeert alles tot in de perfectie en bewaakt dat boeiende spanningsveld ten allen tijde.
Met o.a. ‘Self-Hatred’, het R&B-achtig pareltje ‘Break’, ‘Homesick’, ‘Wiskey River’ en een ronduit magistrale versie van ‘Goodbye Carolina’ – wat een gitaarwerk alweer – speelde The Marcus King Band zich wat mij betreft definitief in de galerij van allerbeste livebands in de hedendaagse muziekwereld.
Maar het weerhield hen niet, om na het eerste bisnummer ‘No Pain At All’, de jonge Sammy Brue nog eens mee op het podium te halen. Zichtbaar genietend mocht hij bijdragen aan een schitterende versie van Neil Young’s ‘Down By The River’ en zo iedereen met een gelukzalige glimlach op het gezicht huiswaarts te sturen.
Zonder afbreuk te willen doen aan alle muzikanten die zorgden voor deze prachtavond, het staat buiten kijf dat Marcus King de absolute ster van de avond was. Begeestering en passie te over, in elke noot op de gitaar, in elke zin die hij zingt.
Ga deze zomer maar kijken op zondag in Werchter – ik zal er ook zijn – en ben nu al zeker dat hij ook daar een home run van jewelste gaat slaan!!!
liveactsbelgium.com 