CONCERT REVIEW: STEEL PULSE, DINSDAG 15 AUGUSTUS 2023 – LESSINES

Steel Pulse & Zion Train DJ-set, dinsdag 15 augustus 2023 – Lessines

Summer Nights Fever, een eclectische muzikale adagium dat inslaat in Lessines. Na een uitverkocht show van Adamo, het folkfestival met The Levellers, de Heroes Of Woodstock (Canned Heat & Ten Years After) en het punkgebeuren rond UK Subs, daalden op dinsdag de legendarische roots- reggae band Steel Pulse neer op de feeërieke ‘Cour de ferme de l’Hôpital Notre-Dame à la Rose’. En dan moeten deze zomer nog de grunge en stonerockers La Muerte de binnenkoer onveilig maken. Van een geslaagde muzikale zomer gesproken. Maar voor Steel Pulse de arena betrad was er eerst een gesmaakte DJ-set van Zion Train…!

Tekst en Fotoalbum: Philip Verhaege


Dub/dance pionier Neil ‘Zion Train’ Perch is nog steeds een van de meest spraakmakende acts Hij creëert een unieke blend van reggaemuziek. Meer dan 3000 shows heeft Neil op zijn actief, hij die werkte met onder meer UB40, Beenie Man en Hawkwind. Zion Train heeft ook achttien albums in de winkelrekken, ontelbare remixen en coproducties achter zijn naam. In Lessines presenteerde hij een opmerkelijke DJ-set! Zion Train deed ons dan ook al heel snel raggamuffin….


Steel Pulse, opgericht in 1975 in de voorstad Handsworth in de buurt van Birmingham, Engeland, wordt algemeen beschouwd als een van de meest invloedrijke reggaebands aller tijden. Net als Bob Marley is Steel Pulse erin geslaagd sociale en culturele barrières te overstijgen.

De stichtende leden waren klasgenoten David Hinds (singer-songwriter/gitarist), Basil Gabbidon (gitaar) en bassist Ronnie ‘Stepper’ McQueen. Ze kwamen allen uit de arbeidersklasse van West-Indische immigrantenfamilies. Haast autodidact, en vaak geïnspireerd op de Roots sound van The Wailers, Burning Spear en verschillende andere prominente Jamaicaanse artiesten baanden ze hun weg.

McQueen bedacht de groepsnaam naar een renpaard, en het trio vulden de line-up in met drummer Steve ‘Grizzly’ Nisbett, toetsenist/zanger Selwyn ‘Bumbo’ Brown, percussionist /zanger Alphonso ‘Fonso’ Martin en zanger Michael Riley. Steel Pulse had ook aanvankelijk moeite met het vinden van live optredens, omdat clubeigenaren hen niet graag een platform wilden aanbieden voor hun subversieve Rastafari-politiek. Gelukkig ontgrendelde de punkbeweging in Groot-Brittannië nieuwe wegen en vond ze ook een spirituele verwantschap met protestreggae. Zo fungeerde Steel Pulse als openingsact voor punk- en new wave bands zoals The Clash, The Stranglers, Generation X, The Police en XTC.

Steel Pulse’s debuutplaat ‘Handsworth Revolution’ uit 1978 is een reggaeklassieker, net zoals de single ‘Ku Klux Klan’. Een opus die de Britse zwarte geschiedenis van de tweede generatie accordeerde met songs die werden  neergeschreven in Birmingham, en dit te midden van de opkomst van het extreemrechtse National Front. In 1988 had Steel Pulse de release ‘State of Emergency’ in de winkelrekken, meteen ook hun meest expliciet crossover-georiënteerde album.

Vier decennia later zijn die paralellen nog steeds merkbaar in hun lyrics. Het laatste en tevens  twaalfde studio album ‘Mass Manipulation’, op het label Rootfire Cooperative reflecteert ook  die toewijding, een muzikale repercussie om de wanorde van de mensheid te termineren.. Ze gaan dan ook thema’s die variëren van mensenhandel over kinderprostitutie en klimaatverandering niet uit de weg.

In 2020 verloor gitarist Clifford Pusey a.k.a Looney Moonie een oneerlijke strijd tegen kanker. Nu vormt zanger/gitarist David Hinds, keyboardvirtuoos Selwyn Brown, Wayne C # Clarke (drums), Amlak Tafari (bas) David Ellecirri Jr. (leadgitaar,) Stephen Bradley (trompet) en Zem Audu (saxofoon) de band.

Die rettestrakke ritmesectie concordeert die nobele reggaetraditie én combineert die feel good grooves met gedurfde subversieve teksten. Heel wat fans dosten zich traditiegetrouw uit om hun cultuur en passie voor die muziek, en bijhorende filosofieën van analogie en spiritualiteit te uiten. Steel Pulse, een van de favoriete bands van wijlen Bob Marley, trapte de set af aan een hoge intensiteit. En dat congrueert meteen in songs als ‘Ravers’, met zijn rijkelijke klankenpalet, ‘Worth His Weight In Gold’ (Rally Around), een nummer over Marcus Garvey, de Jamaicaanse activist die opriep tot eenwording onder de afstammelingen van Afrika,  én de moderne inslag van ‘Soldiers’, Dutallee!Dutalle!Dutallee!…

Racistische thema’s zijn ook merkbaar in het helaas relevante ‘Don’t Shoot’, I Can’t Breath…! Die opwindende beat en geëngageerde teksten hielden de energie wel zeer hoog in Lessines. Die typerende wietgeur walmde over de binnenkoer. En iedereen waande zich ook Rastafari in songs als ‘Your House’, met zijn verleidelijke reggaetunes, een nummer die een krachtige boodschap combineert met zijn dansbare beats. Net zoals ‘Bodyguard’, met zijn ophitsende tekst: “A concrete heart can hold no love. I just can’t sorry for the bodyguard. Bullet-proof vest strapped to your chest. Under your collar is getting hot….”

Steel Pulse blijft baanbrekend in het aanpakken van controversiële onderwerpen van raciale onrechtvaardigheid en mensenrechten. Ook bij ‘Drug Squad’ steelt bassist Amlak Tafari meermaals de show én duikt zelf even het publiek in. Rapper Baruch Hinds komt zelfs opdraven met een meterslange joint. De oude axioma’s van reggae waren ook duidelijk merkbaar in ‘Leggo Beast’, een ongedisciplineerd en oncontroleerbare jongetje dat barbaars rondzwalkt en vaak heel wat groot leed aanricht.

Hinds’ vocalen hebben nog niets van hun klaaglijk opwindende kwaliteiten verloren, en al zeker niet als hij het over sociale rechtvaardigheid heeft. Comment ca va, mon frère… kwijlt hij wel vaker naar zijn fans én van ‘Babylon Makes The Rules’, met zijn slow skanking baslijnen, ging het naadloos naar ‘Steppin’ Out’, de single ‘Stop You Coming And Come’ en de postulaten van ‘Don’t Let Go’, (origineel van Grateful Dead) en uit het album ‘Earth Crisis’ uit 1984.

Na een korte break was er de ska- sunsplash ‘Chant a Psalm’, een referentie naar het nummer ‘Pressure Drop’ van Toots & The Maytals én die ontluikende 2 Tone Records sound. Theatraal werd het heel even in het akoestische ‘Life Without Music’ (Roller Skates), om finaal ‘Macka Splaff’ en ‘Franklin’s Tower’, met zijn solide ritmes en die niet-aflatende affiniteit voor melodie en menselijkheid over Lessines heen te spreidden.

Steel Pulse, dat is garantie voor passie en aanstekelijke positiviteit. Een veertigjarige erfenis die de kracht van reggaemuziek blijft definiëren. Als reggae-revolutionairen wordt Steel Pulse vereerd door een jongere generatie artiesten.


Tekst en Fotoalbum: Philip Verhaege

Met dank aan CC René Magritte, Lessines