SAXON – FM – RAVEN (Review, pics)

SAXON – FM – Raven
AB – Brussel
19 september 2018
Review en fotoalbum : Jo De Boeck


Al enkele maanden stond deze avond in de AB bovenaan het verlanglijstje van Liveacts Belgium. Met Saxon en Raven krijgen we dan ook twee grondleggers van de ‘NWOBHM’ op het podium. Normaliter had hier ook nog de Y&T gestaan, helaas moesten de Amerikanen verstek laten gaan door een rugletsel bij zanger/gitarist Dave Meniketti. Dus werd in extremis de melodic rockband FM opgetrommeld om de affiche weer te vervolledigen en geheel Brits te kleuren. Wat mij betreft absoluut een topband in het genre en een méér dan waardige vervanger, maar voor de metal-aanhangers ‘pur sang’ zal dat hoogstwaarschijnlijk anders liggen…


Om 18.30 is het aan Raven om het vuur aan de lont te steken. En bijna 45 jaar na de oprichting van de band, doen ze dat nog steeds met volle overgave. Aangezien hun concert reeds om 18.45u startte, en de deuren slechts een kwartier vooraf openden, duurde het eventjes vooraleer hun fans post konden vatten voor het podium. Een beetje jammer dus dat sommigen misschien enkele nummers zoals ‘Take Control’, ‘Destroy All Monsters’, ‘Hell Patrol’ en ‘All For One’ moesten missen. Raven liet dit echter niet aan zijn hart komen en ging onverstoord door met o.a. ‘Hung, Drawn & Quartered’, het nieuwe ‘Top Of The Mountain’ en uiteraard mocht ook ‘On and On’ niet ontbreken. Dat de allerhoogste noten, op vocaal vlak, soms niet meer gehaald worden, is niet meer dan normaal. Maar daar zal niemand om gemaald hebben of doet niets af van het respect dat Raven verdient in de metalwereld!


Voor de trouwe Y&T-fans was het alsnog even slikken dat ze hun favoriete band niet te zien zouden krijgen. Het was dan ook hét gespreksonderwerp tijdens de korte pauze. Ik kon enkel hopen dat FM een eerlijke kans zou krijgen vanavond… Als pure AOR/melodic rockband gepositioneerd worden tussen twee heavier bands is nu niet bepaald de meest comfortabele positie. Ik ga er echter geen doekjes om winden: FM leverde – zoals altijd – een uitstekend concert af!

Zanger Steve Overland zingt nog steeds de sterren van de hemel en voor de FM-fans was het dan ook genieten van een goed uitgekiende set. FM opteerde vooral voor de klassiekers, al vond ik het persoonlijk jammer dat een topballad als ‘Closer To Heaven’ de selectie niet haalde. Maar er was nog méér dan genoeg lekkers met o.a. ‘I Belong To The Night’, ‘Wildside’, ‘Don’t Stop’ en ‘Bad Luck’. Ondanks het feit dat FM bij de heavy metalfanaten niet echt gekend is, groeide het respect voor deze band zienderogen. FM is dan ook een goed geoliede machine en gitarist Jim Kirkpatrick wist menig metalfanaat enkele keren te imponeren met zijn fraai melodieus soleerwerk. Met afsluiters als ‘Tough It Out’, ‘That Girl’ en ‘Burning My Heart Down’ kreeg FM zelfs wat vocale ondersteuning en eveneens een warm applaus van het publiek.

Nogmaals, ik begrijp dat een band als FM voor de pure metalfanaten wat te ‘licht’ zal uitgevallen zijn. FM maakte er in de 80’s zijn handelsmerk van om een perfect gepolijste sound te creëren en slaagt er vandaag de dag nog steeds in om die live ook uitstekend te brengen. Maar uiteraard staat dit een beetje haaks op wat de andere bands vanavond brengen, ook ook Y&T doet. Hadden ze dus vanavond, puur stijlmatig bekeken, niet beter van plaats gewisseld met Raven? Volgens mij had dit de globale flow van deze concertavond wel ten goede kunnen komen, maar ik ben me ervan bewust dat tal van factoren dit misschien gewoonweg technisch onmogelijk maakten. Maar dat neemt niet weg dat FM, in hun genre, een absolute klasseband is én blijft! Net zoals ik volkomen begrijp dat Y&T hier ontzettend hard gemist werd, count me in, zou het oneerlijk zijn om FM enkel hierop af te rekenen en vergelijkingen te gaan maken tussen bands die zo verschillend zijn.


En ja, wat kan er nog gezegd en geschreven worden van een band die nu al een legendarische status geniet… Saxon is zonder meer één van de grootste metalbands van de afgelopen 4 decennia en ze lijken wel onverwoestbaar. Niet alleen is hun laatste album Thunderbolt’ alweer een dijk van een plaat, hun ware kracht wordt pas duidelijk op het podium. Geen wonder dus dat elke organisator van een metalfestival zo tuk is om deze band op de affiche te hebben…they always deliver!

Voor de start van deze Europese tour viel de keuze op de AB en het Belgische Saxon-legioen zakte dan ook in grote getale af naar Brussel. En dat zullen ze zich absoluut niet beklaagd hebben!

Van meet af aan grepen frontman Biff Byford en Saxon de AB naar de keel met ‘Thunderbolt’, ‘Sacrifice’ en ‘Nosferatu’. Een betere manier om je nieuwe album te promoten kan ik écht niet bedenken en met ‘Motorcycle Man’ en ‘Strong Arm Of The Law’ catapulteerde Saxon ons vervolgens een eerste keer terug naar de hoogdagen van de heavy metal. Bassist Nibbs Carter en een ontketende drummer Nigel Glockler zijn werkelijk dé ritmesectie die elke heavy metalband zou willen, de versie van ‘Battalions Of Steel’ was navenant…wat een bom!!

Saxon bleef het gaspedaal stevig ingedrukt houden en switchen tussen Thunderbolt-materiaal (‘Secret Of Flight’, ‘Predator’ en ‘Sons Of Odin’) en hun classics. En die laatste categorie is haast eindeloos: ‘Solid Ball Of Rock’, ‘Power And The Glory’, ‘And The Bands Played On’, ‘747 (Strangers In The Night)’,’Crusader’, ‘Princess Of The Night’ blijven live absolute toppers. En dan verdient het gitaarduo Scarratt / Quinn nog een extra vermelding voor hun schitterend snarenwerk in ‘Dallas 1pm’! Blijft één van mijn favoriete Saxon songs.

Gedirigeerd door, een goed bij stem zijnde en imposante, brok charisma bevestigde Saxon met verve de uitstekende live-reputatie. Bisnummers waren dus een evidentie en ‘Heavy Metal Thunder’ en ‘Wheels Of Steel’ konden uiteraard niet ontbreken! En nog was dat niet genoeg dacht Saxon én het voltallige publiek… Met een slotrede die enkel van Biff Byford kan komen, ze bevatte o.a. ‘fuck curfew’ en ‘you fucking pussies’, deelde Saxon de finale mokerslag uit met een knappe versie van ‘The Eagle Has Landed’ en ‘Denim And Leather’!!!

Alle metalfans dus meer dan voldaan huiswaarts, al doken velen nog het Brussels nachtleven in… Ook uw Liveacts Belgium reporter koos, met een bende goeie vrienden, voor de laatste optie met een bezoek aan een vlakbij gelegen rockcafé. Daar werd verbroederd met andere concertbezoekers en meteen nog een ferme after party ingezet. Compleet met iconische songs van van o.a. Dio, Iron Maiden, Black Sabbath, Motörhead, Annihilator en Rainbow…en zoals alleen metalheads dat kunnen;0)

Met dank aan Ute Kromrey voor de persaccreditatie en de voltallige AB-staff voor de puike organisatie.


Review en Fotoalbum : Jo De Boeck