DRANOUTER FESTIVAL 2019 (fotoreview)

– Festival Dranouter
– 2/3/4 augustus 2019
– Fotoalbum : Frank Jacobs

---

Dranouter Festival 2019 kreeg uitermate mooi weer voorgeschoteld. Dat was heel erg naar de zin van de (tien)duizenden bezoekers. Wat wij kregen : een heel fijn ingerichte festivallokatie, een perfekte organisatie, een nieuw supereenvoudig betaalsysteem en de leukste sfeer om een festival bij te wonen. Everybody happy. En natuurlijk de kers op de taart : muziek Ten Top. Alle groepen die ik zag speelden op hun hoogste niveau. Diversiteit te grabbel, met dan weer tot tranen toe bewogen intieme uitvoeringen, dan weer explosieve uitbarstingen van energie, ambiance, dansen op het ritme. Feelgood all around op een zeer boeiende uitgave anno 2019. Eten, drinken, genieten van mooie muziek : Dranouter Festival 2019 : Geslaagd !

Onze fotoreporter ter plaatse koos een selectie van topacts en spoedde zich van tent tot tent om de muziek in beeld te brengen. Nagenieten dus, wij schrijven ons alvast in voor editie 2020 !

---

JAN DE WILDE

” Met zijn verjaardagstour “Hèhè, wat een Jan!” trok kleinkunsticoon Jan De Wilde langs alle grote theaters in Vlaanderen. Het is zijn manier om een oprechte dankjewel te zeggen. Dankjewel omdat hij zijn leven kon bouwen op het zingen van liedjes. Jan De Wilde is een unieke vertegenwoordiger van de eerste generatie Vlaamse kleinkunstartiesten. Je kent hem van onnavolgbare klassiekers zoals ‘Joke’, ‘Een vrolijk lentelied’, ‘Walter’, ‘Hèhè’ en ‘Eerste sneeuw’. Na meer dan 50 jaar muziekgeschiedenis blijft Jan onnavolgbaar grappig en muzikaal ijzersterk. “Hèhè, wat een Jan!” verraste het publiek met het beste uit wat Jan ooit op plaat zette én met verborgen parels uit de diepste krochten van zijn repertoire. Bij het zomerluik van zijn verjaardagstour horen 3 zorgvuldig gekozen festivals die de ‘ouwe bard’ alle eer aan doen. “

LIEVEN TAVERNIER

“Je hebt baas boven baas en de grootste baas van het Nederlandstalige lied is zonder twijfel Lieven Tavernier”, vindt Henny Vrienten van Doe Maar. Lieven Tavernier is de maker van klassiekers zoals “De eerste sneeuw” en “De fanfare van honger en dorst”. Hij leende zijn songs graag uit aan Jan De Wilde, Thé Lau, Gabriel Rios, Raymond van het Groenewoud, Flip Kowlier, Stef Kamil Carlens… Lieven heeft tot nu toe al wat moois nagelaten: een zestal cd’s als singer-songwriter, een cd met een brassband, de roman ‘Over Water’ en een bundeling radio-columns.
In februari 2019 kwam daar de nieuwe plaat “Oude Regenbogen“ bij, begeleid door het klassiek orkest Room 13 Orchestra. Hij blijft trouw aan de thema’s die zijn werk bepaalden: zijn kinderkamer waar hij de klokken van Sint-Baafs hoorde, het graf van zijn moeder, brieven aan zijn ouders over het internaat, herinneringen aan geliefden die zijn verdwenen uit zijn leven… Kleuren die blijven, hoewel ze al lang verdwenen zijn. Ook op Festival Dranouter 2019 laat hij zich bijstaan door Room 13 Orchestra. “

LA BRASS BANDA

” Sinds 2007 bouwt La Brass Banda ongedwongen feestjes met een ferme hoek af dankzij hun aanstekelijke mix van folkmuziek, ska, punk, techno en reggae. Deze Duitse koperblazers hebben een indrukwekkend parcours afgelegd: concerten in Engeland, Rusland en Zimbabwe, een deelname aan de voorrondes van het Eurovisie Songfestival, optredens op Rock Im Ring, Sziget en het legendarische Roskilde-festival… Dat laatste was een absoluut hoogtepunt voor de mannen. Bekijk zeker een van de de talloze YouTube-video’s. Je zou wensen dat je zelf tussen het uitgelaten publiek stond om een dansje te placeren.
Voor hun tiende verjaardag releasten ze “Around The World” (2017) met een grootschalige aanpak. De startshow in de Olympiahalle in München verkocht La Brass Banda makkelijk uit. Daarna begonnen ze aan een uitgebreide wereldtournee met meer dan 70 festivals, afterparty’s, clubshows… “

THE CELTIC SOCIAL CLUB

” Vijf jaar na hun oprichting straalt de Franse/Schotse supergroep The Celtic Social Club nog steeds hun traditionele erfgoed uit, maar ze trekken hun invloeden open naar de rijkdom van anderen genres en culturen. Ze moderniseren traditionele deuntjes uit Bretagne, Ierland, Schotland, Asturië… Met hun nieuwe, Ierse leadzanger Dan Donnelly (The Wonder Stuff, The Levellers) klonk de band nog nooit zo strak, krachtig, relevant en fris. Hun derde LP werd in de VS onder handen genomen door bandlid Manu Masko en Ariel Borujow (Black Eyed Peas, Cee Lo). Je krijgt tien nummers te horen die traditie, songwriting en live-energie perfect in balans houden. De band trekt met dit album, dat eind april 2019 verschijnt, opnieuw de wereld rond en houdt halt in Dranouter! “

SX

” Nadat het betoverende “Black Video” massaal verspreid werd via sociale media werd SX de nieuwe revelatie in de Belgische muziekwereld. Debuutalbum Arche bevestigde hun status als exportproduct van topkwaliteit. Op het vervolg (Alphabet’) trokken Stefanie Callebaut en Benjamin Desmet alle registers open met een rijke, eigenzinnige wereld rond hun muziek, opmerkelijke video’s en futuristische kledij. In 2018 kwam de Kortrijkse band terug met het krachtige popalbum Eros: verleidelijk, donker, betoverend en oprecht. Laat je op Festival Dranouter bedwelmen door de stevige elektrobeats en de dromerige stem van Stefanie op de singles ‘Devotion’ en ‘Designed/Desire’. “

JOAN AS POLICE WOMAN

“Joan Wasser is op een zeer onopvallende wijze een zeer goeie zangeres, die schijnbaar moeiteloos zuivere, hoge noten haalt. Zonder die verfoeide autotune. Nog een echte zangeres! Dat bestaat nog”, zegt Radio 1 over deze artieste die al samenwerkte met Nick Cave, Anthony & The Johnsons, Lou Reed, Norah Jones… Intussen staat Joan Wasser 15 jaar op het podium als Joan As Police Woman. Tijd voor een terugblik!
En die komt er met “Anthology”: een doorleefde set met haar grootste songs én onuitgegeven materiaal. De compilatie onthult haar toewijding aan experimenten, haar enorme muzikale kennis en haar diepe liefde voor diverse genres. Haar songs zijn soms donker en zwaarmoedig, soms soulvol en moody, dan weer puur en gestript. Voor deze tour staat ze helemaal alleen op het podium, met uitzondering van een gitaar en een piano. De fans zijn uitgelaten: het is van haar met superlatieven overladen debuutalbum “Real Life” (2006) geleden dat ze nog solo op het podium staat. Deze grande dame brengt een set die nu al beschouwd wordt als een nieuw hoogtepunt in haar rijke liverepertoire. “

TOM ODELL

” Met drie albums vol intens pianospel, zelfgeschreven lyrics én de ene award na de andere, treedt Tom Odell in de voetsporen van zijn eigen idolen Elton John en Billy Joel. Dit Britse wonderkind blies in 2013 de wereld omver met single “Another Love” van op zijn debuutalbum “Long Way Down”. De cijfers liegen er niet om: maar liefst 1,8 miljoen verkochte platen tonen aan dat het publiek geen genoeg krijgt van deze Britse sensatie. Zijn volgende singles ‘Can’t I Pretend’, ‘Hold Me’ en ‘Magnetised’ domineren de hitlijsten. Zijn bevende stem doet het bijzonder goed op festivals.
Op zijn 27ste slaat hij terug met zijn volledig zelfgeschreven, zelfgeproduceerd derde album “Jubilee Road” (2018). Hij palmt moeiteloos de grootste podia ter wereld in, waardoor de vergelijkingen met Leonard Cohen en Jeff Buckley vanzelfsprekend zijn. Op zaterdagavond 3 augustus palmt Tom Odell (solo) jou en de volledige Kayam in met zijn emotionele stem en klanken die diep raken. “

EVA DE ROOVERE

” Eva De Roovere is ongetwijfeld de grootste vrouwelijke naam in de Vlaamse Nederpop. Je kent ​Eva De Roovere van de folkrockgroep Kadril, van haar debuutalbum “De jager”, de hit “Slaap lekker” samen met Diggy Dex. Daarna plooide ze terug op country en kleinkunst en stond ze op het podium met Boudewijn de Groot, Thé Lau en Snow Patrol. Op Festival Dranouter 2019 zie je haar twee keer aan het werk: een keer vergezelt ze Lenny & De Wespen, een andere keer staat ze solo op het podium. Want Eva heeft een nieuw Nederlandstalig album uit: “La Loba”. Ze haalde haar inspiratie uit het boek “De ontembare vrouw” (Clarissa Pinkola Estés) en heeft het over vrouw zijn. Over moeder zijn zonder kind, over minnares en partner zijn. Maar ook over vriendschap en over mens zijn tussen de mensen. Want wat betekent het om mens te zijn en hoeveel tijd is er nog? “

NDIAZ

” Met een stevige achtergrond die ze verworven op de vele Fest-Noz volksfeesten in Bretagne, tonen deze 4 bandleden hun visie op trance muziek door dansbare, wereldse geluiden. Al zijn ze een buitenbeetje in de hedendaagse Bretoense folkscene, zeker wat instrumentenkeuze betreft. Trompet met een Lebanese-Turkse flair, invloeden van de Braziliaanse forrò, percussietechnieken uit India en een saxofoon die klinkt als een Roemeense taragot. Met cirkeldansen als basis, populaire wereldmuziek als hun horizon en improvisatie als vluchtlijn, komt ‘Ndiaz naar buiten met hybride muziek zonder grenzen. Hun album “Son’Rod” is een volkslied van aardrijkskunde. De muzikanten bloeien in verschillende muzikale contexten. En weet dat hun live act zeker ruimte vrijhoudt om te dansen. “

CC SMUGGLERS

---

MILE TWELVE

” Vermijden wat voor de hand ligt, dat is wat Mile Twelve motiveert. Hun debuutalbum ‘Onwards’ kreeg ontzettend veel positieve reacties en bracht de band naar de top binnen de bluegrass charts. Het resultaat is niet min: ze winnen de Momentum Award van de IBMA (International Bluegrass Music Association) in 2017. Op dat hoge tempo blijft de 5-koppige band verderdoen. In 2018 werden ze genomineerd bij IBMA als “Emerging Artist” en “Instrumental Performance”. De reden voor hun snelle opmars is hun virtuoze aanpak, slimme songwriting en jeugdige energie. Mile Twelve beweegt tussen traditionele bluegrass klassiekers, origineel eigen materiaal en hun vrije interpretatie van popsongs. “

IBEYI

” Beyoncé is fan van IBEYI: de fotogenieke tweelingzussen Naomi en Lisa-Kaindé doken in 2016 op in haar kortfilm van haar album “Lemonade”. Met hun ongewone Cubaans-Franse roots zijn deze getalenteerde dames immers niet weg te slaan van de globale podia en media. Ze combineren traditionele instrumenten zoals de cajón en de Batá met alle talen van hun (voor)ouders: Engels, Spaans, Frans en Yoruba. Deze West-Afrikaanse cultuur maakt een belangrijk bestanddeel uit van de Cubaanse identiteit door een lange geschiedenis van slavenhandel.
Ibeyi’s krachtige debuutalbum reflecteerde hun bijzondere afkomst én eerde hun overleden vader, de percussionist van Buena Vista Social Club. Tweede plaat Ash (2017) is verankerd in het heden. Wie is de tweeling, wat houdt hen bezig, hoe staan ze in het leven… Hun samples, instrumentenkeuze en bloedmooie stemmen zorgen voor prachtige, ondefinieerbare songs. “

DEZ MONA

” De band rond zanger Gregory Frateur is weer helemaal terug met hun nieuwste langspeler ‘Book of Many’, gekenmerkt door weidse ballades, bezwerende trips en verstilde vertellingen. Het album werd opgenomen in de Franse Ardèche tussen het gezang van de krekels. ‘Book of Many’ ontspringt als een rivier die uit haar oevers treedt, beddingen verlegt, in stroomversnelling gaat… De plaat herbergt songs over onvoorwaardelijke liefde, schuld, oorlog, verlies en hoop. Hoe donker Dez Mona zich ook kan kleden, hoop blijft centraal staan in hun rijk repertoire. Voor de tour rond het album laat Frateur zich omringen door accordionist Roel Van Camp, gitarist Sjoerd Bruil en pianist/gitarist Tom Pintens. Tijdens de festivalzomer van 2019 wordt het kwartet bovendien aangevuld door een vierkoppig mannenkoor, eigenhandig door Frateur geselecteerd voor het Gone West-Project tijdens het najaar van 2018. “

JASPER STEVERLINCK

” Jasper Steverlinck is eindelijk waar hij moet zijn: bij de essentie. Sinds Jaspers vorige plaat “Songs Of Innocence” (2014) werd het duidelijk dat zijn toekomst zich buiten de band Arid zou afspelen. Met meer rust en ruimte om stil te staan werden de lagen inpakpapier die rond songs hingen uitgepakt. Tot enkel nog de inhoud overbleef. Zijn nieuwe plaat “Night Prayer” draait dan ook rond songwriting in zijn puurste, meest directe vorm. Geen moeilijke arrangementen, technologische snufjes of nodeloze drukdoenerij. Wel onverbloemde, herkenbare emoties. Onbewogen blijven bij beklijvende songs zoals “That’s Not How Dreams Are Made” of “Here’s To Love” is gewoon onmogelijk. Op het podium zorgt Jasper met zijn angelieke en betoverende stem voor intieme concerten – met kippenvelmomenten en af en toe een krop in de keel. Zoals het een echte artiest betaamt. “

ZWANGERE GUY

” Het mag gezegd worden: Gorik van Oudheusden, aka Zwangere Guy, is dé hiphopkoning van de Belgische hiphopscène. Hij maakte naam als deel van het rapcollectief STIKSTOF, maar trok vooral solo de aandacht door zijn scherpe toon en kritische teksten. Zijn eerste mixtape “Zwangerschapsverlof Vol. 3” leverde hem een Red Bull Elektropedia Award op. Zwangere Guy doet op hetzelfde elan verder met debuutplaat “Wie is Guy?”, dat voor liters extreem lovende recensies zorgde (vier sterren én een halve bij HUMO!). Met zijn song ‘Gorik Pt.1’ weet hij een gevoelige snaar te raken bij gans radioluisterend Vlaanderen. Op de single “Guy-Funk” gaat Zwangere Guy voor een aanstekelijke samenwerking met de zwangere Selah Sue. Kortom: Guy zorgt voor hiphop in de huiskamer. De buzz rond zijn debuutplaat is indrukwekkend, net als de manier waarop hij zijn publiek live bespeelt. Zwangere Guy jut individuele toeschouwers op tot één massa jubelende mensen – volledig in the zone door zijn vibe, flow en beats. “

THE KOOKS

Dranouter Festival heeft opnieuw zijn naam waar gemaakt. De muziekstijl ‘Folk’ als grootste gemene deler is een blijvend en onuitputtelijk vat van inspiratie. Ronkende namen die je dagdagelijks op radio en tv hoort kom je hier met mondjesmaat tegen, maar dat betekent niet dat dit festival een randgebeuren is in de music scene. Wereldwijd wordt nog steeds ‘cultuurmuziek’ gemaakt en gespeeld, en de beste kwalitatieve staalkaart daarvan is ongetwijfeld dit nationale festival. Niet te vatten ook hoe een volledig dorp reeds jarenlang mee gaat in dit muzikale avontuur. Gezelligheid, sfeer, organisatorische kwaliteit en muzikale ontdekking zijn onmiskenbare troeven. Dranouter Festival is en blijft een grote aanrader in het Belgische muzieklandschap.

---

Met dank aan Festival Dranouter.

Review en Fotoalbum : Frank Jacobs