2017 REVIEW : PAUL CARRACK – De Roma

Wegens een verblijf in het buitenland had ik Paul Carrack’s vorige doortocht op Belgische bodem (Blues Peer, 2016) helaas moeten missen. Toen ik zijn naam zag prijken op de concertagenda van De Roma was de beslissing dus snel genomen: ‘The Man with the Golden Voice’ zou me geen 2de keer ontglippen.
Vanavond dus afspraak met, naar alle waarschijnlijkheid, één van de hardst werkende en meest begenadigde singer-songwriters en muzikanten in de hedendaagse muziekwereld.

Geboren op 22 april 1951 te Sheffield (UK) begon Paul Carrack in een lokale soulband als organist, ondanks het feit dat hij toen slechts enkele akkoorden kende… Het was evenwel de start van een fenomenale carrière, met Grammy nominaties en een ASCAP-award, wereldwijde nummer 1-hits en samenwerkingen met de allergrootste muzikanten uit alle muziekstijlen.
En toch doet de naam Paul Carrack bij velen pas een belletje rinkelen als je enkele van die hits begint op te sommen: ‘How Long’ (Ace), ‘Tempted’ (Squeeze) en de Mike & The Mechanics’ klassiekers ‘Silent Running’, ‘The Living Years’ en ‘Over My Shoulder’. Een beknopt lijstje van muzikanten waarmee hij samenwerkte en/of tourde is echter nog impressionanter: Sting, Phil Collins, Eagles, Elvis Costello, Roger Waters, Diana Ross, Rod Stewart, The Frankie Miller Band, Roxy Music, The Smiths, The Undertones, Madness, John Hiatt, The Pretenders, Michael McDonald, Van Morisson, Tom Jones, BB King en Eric Clapton. Een artistiek curriculum vitae dat je toch even naar adem doet happen… Maar wat mij mateloos charmeert is Paul Carrack’s warme en soulvolle stemgeluid, wat hij perfect in de verf weet te zetten in zijn – vaak melancholische – songs. Een stem die vandaag de dag rijker klinkt dan ooit, meer vertelt dan ooit…

Paul Carrack & zijn 6- koppige band betraden om 20.35u het podium van De Roma die, enigszins tot mijn verbazing, nét niet uitverkocht was. Maar dat het de perfecte locatie was om Paul Carrack te ontvangen werd van meet af aan duidelijk met ‘Too Good To Be True’ en ‘Late at Night’, uit zijn recenste album ‘Soul Shadows’. Een album waarop hij opnieuw grossiert in pure pareltjes van muzikaal vakmanschap en die perfecte symbiose van pop/rock/jazz/motown en soul weet te creëren. Met ‘Sleep On It’ kreeg je bv. een perfect popnummer met mooi Melodion-soleerwerk van Steve Beighton, terwijl ‘Watching Over Me’ dan weer probleemloos op een Eagles-plaat had kunnen staan. Mijn complimenten aan de sound engineer trouwens, want het geluid was -zonder meer- uitstekend. Geen wonder dus dat het sobere, maar o zo intieme, ‘Eyes’ of Blue’ zo onwaarschijnlijk prachtig klonk en écht niemand onberoerd liet… Paul Carrack nam het, al even mooie, applaus dankbaar in ontvangst en verraste ons met een extra ballade ‘Dedicated’ uit zijn 4de soloalbum ‘Groove approved’ (1989).
En vooraleer over te gaan naar een akoestisch setje serveerde Paul Carrack ons nog een funky en lang uitgesponnen versie van ‘Better Than Nothing’. Het ideale nummer trouwens om zijn fantastische begeleidingsband even voor te stellen en die lieten deze kans niet onbenut: een apotheose van jewelste waarin mooie solo’s zaten verweven van gitarist Andy Staves , bassist Jeremy Meek en saxofonist Steve Beighton.
Voor het semi-akoestische drieluik ‘Into The Mystic’, The Only One’ en Life’s Too Short’ werd Paul Carrack, op gitaar, enkel bijgestaan door bassist Jeremy Meek en zijn zoon Jack Carrack die het slagwerk voor zijn rekening nam. Tot dan toe had Jack het slagwerk gedeeld met drummer Dino Dukes, maar hier kwam hij in de spotlights te zitten en het was een moment van intense schoonheid om de interactie tussen vader en zoon te aanschouwen.

Met de Squeeze-hit ‘Tempted’ werd de eerste aanzet gegeven tot een zinderend slot van het concert. Gestuwd door een prachtige groove etaleerde Paul Carrack vervolgens waarom hij bij zovele grootheden achter de toetsen zit en Andy Staves’ gitaarwerk in ‘Bet Your Life’ had zo maar van David Gilmour kunnen zijn. Met ‘Love Will Keep Us Alive’, vooral bekend door de prachtige Eagles-versie, werd nog eventjes gas terug genomen, maar toen vond Paul Carrack dat het tijd was om De Roma écht te doen ontploffen…
Het publiek, dat het al een tijdje moeilijk had gehad om op de stoelen te blijven zitten, ging dan ook volledig uit zijn dak op ‘The Living Years’ (Mike & The Mechanics) en de Ace-klassieker ‘How Long’! Geen netjes uitgelijnde stoelenrijen meer, wel een kolkende zee van dansende en zingende mensen die richting podium trok. Een aanzicht en sfeer die Paul Carrack en band tot tweemaal toe overtuigde om er een bisnummer tegenaan te gooien. Met de meezinger van formaat ‘Over My Shoulder’ en een schitterende interpretatie van Marvin Gaye’s ‘What’s Goin On werd een concert beëindigd dat bij iedereen een diepe indruk zal hebben achtergelaten. Niet alleen bewees ‘The Man with the Golden Voice’ die titel méér dan waard te zijn, ook het muzikale vakmanschap op het podium was een klasse apart!

Met dank aan Rob Gielen en de voltallige Roma-crew voor het vriendelijke onthaal, perfecte organisatie en uitstekende sound!

SETLIST
1)    Too Good To Be True
2)    Satisfy My Soul
3)    Late At Night
4)    Sleep On It
5)    Watching Over Me
6)    Eyes Of Blue
7)    Dedicated
8)    Better Than Nothing
9)    Into The Mystic
10)    The Only One
11)    Life Is Too Short
12)    Tempted (Squeeze)
13)    Bet Your Life
14)    Love Will Keep Us Alive (Eagles)
15)    The Living Years (Mike & The Mechanics)
16)    How Long (Ace)
17)    Over My Shoulder (Mike & The Mechanics)
18)    What’s Goin On (Marvin Gaye)

PAUL CARRACK
De Roma – Antwerpen
09 mei 2017
Tekst en Fotoalbum : Jo De Boeck