Zaal De Korenbloem was het strijdtoneel voor alweer een gezellig avondje bluesmuziek. Zelfs op een verloren gewaande donderdagavond en met de stevige concurrentie van koning voetbal op diverse televisiezenders, lukt het vzw Bluesnight om heel wat volk op de been te brengen. Tommy Castro dus ! Alhoewel de tand destijds geen invloed heeft op zijn rijkelijk geïllustreerde gitaarriffs gebruikt Castro, net zoals in Swing Wespelaar trouwens, een tablet als hulpmiddel om zijn setlist en lyrics bij te houden. Een bijzonder handig hulpmiddeltje waar geen haan om kraaide. Of het moest die zijn van op de kerktoren, misschien omdat zijn nachtrust danig werd verstoord door enkele luidruchtige rokende medemensen. Wij zijn tenslotte toch de 21ste eeuw binnengewandeld.. Of niet soms ?
Op naar het concert dus waar Tommy Castro iets na 20u30 zijn gitaar inplugde. Samen met The Painkillers, en dat zijn nog steeds ouwe getrouwe Randy McDonald met de baslijnen, David Tucker op drums en James Pace op Keys begon de set enigszins verrassend met ‘Callin’ San Francisco’. Meteen bestookte Castro zijn fans met heavy gitaarriffs en inspirerende bluesrock. Tommy Castro heeft ook een nieuw album te promoten met ‘The Devil You Know’ op het label Alligator Records. En dat zullen ze in Zingem hebben geweten. Heel wat songs vloeiden dan ook voort uit zijn nieuwste telg en de elastische titeltrack was een heerlijk involging van de strakke ritmes die de band ons oplegde. Samen met zijn goede vriend Tab Benoit registreerde hij voor het album ‘When I Cross The Mississippi’. Deze doorsijpelende bluesrocker kreeg meteen enkele vrouwelijke schonen aan het dansen. En bijzonder goedgemutste Castro zag dat het goed was en vervolgde zijn show met het funky ‘She Wanted To Give It To Me’. Ook was het heerlijk ravotten op nummers als ‘The Whale Have Swallowed Me’ en ‘Make It Back To Memphis’ uit het album ‘Hard Believer’. De ballade ‘Serves Me Right To Suffer’ werd een hommage aan Fred Klee die Tommy meermaals mocht begroeten in zijn verloren gewaande Borderline bluesclub in Diest. Met een volkomen losgeslagen muzikale climax gaan we naadloos naar de laatste strakke ritmiek van de eerste set met het overheerlijke ’Bullfrog Blues’.
Na een ruime pauze, een vlot loppende cd-verkoop en heel wat foto’s opent Castro het tweede luik met ‘Gotta Serve Somebody’. En dat deden de Painkillers in ware stijl. De vreugde straalt zo van het podium, vooral als Tommy ‘I’m Tired’ aanhaalt, dat hij op zijn nieuw album speelt met Joe Bonamassa. Met de song ‘That’s All I Got’ kroont Castro zich tot rockin’ soulmaster. Tot hij plots heel ontroerd een ode brengt aan Michael Burks. Michael die helaas zijn allerlaatste concert speelde hier in Zingem werd op passende wijze geëerd met het nummer ‘When My Left Eye Jumps’. Een vreemd gevoel overheerste en de appreciatie groeide met de minuut.
Tijd voor wat leuker werk dacht Castro en hij zetten met het funky ingeklede ‘Nasty Habits’ de zaal in verroering. De krachtpatser soleerde en puurde de ene vingervlugge zetting na de andere op zijn snaren. Hoogtijd om de Painkillers voor te stellen en het veerkrachtige en inspirerende ‘Keep’ On Smilin’ te performen. Na dit ‘goose bumps’ schouwspel was het tijd om in schoonheid afscheid te nemen met de highspeed bluesrocker ‘Two Steps Forward’. Castro haalt nog eens lekker uit met zijn slidegitaar en buigt minzaam naar zijn dolgedraaide fans.
Geen afscheid zonder een bisronde. En dat moest en zou Tommy Castro tot twee maal toe overdoen. Eerst verbaasde hij ons met het strakke ‘Shakin The Hard Times Loose’ en het roots beïnvloede ‘Anytime Soon’. Om vervolgens definitief, en na meer dan 2u30, een einde te breien met de Chicago boogie ‘Let Me Love You Baby’.
Sure, we love you Tommy, en alle puzzelstukjes vielen op hun plaats hier in Zingem. Voorlopig komt er nog geen sleet op de 59-jarige Tommy Castro.
Tekst & foto’s: Philip Verhaege
liveactsbelgium.com 
Mooie verslag…Vzw Bluesnight Zingem