CONCERT REVIEW: STARSAILOR, vrijdag 12 april 2024 – La Madeleine, Brussel

Starsailor, vrijdag 12 april 2024 – La Madeleine, Brussel (support act: The Man Up North)

Starsailor, de Britse rockband uit het Engelse Chorley noemde eerst Waterface, voordat ze de bandnaam in Starsailor veranderden in 2000, genaamd naar het gelijknamige album van Tim Buckley uit 1970. De band barstte los in 2001 toen hun single ‘Fever’ hen de titel Britain’s best new band opleverde.

De band werd opgericht op het Wigan and Leigh Music College door muziekstudenten James Walsh (zang/gitaar), James Stelfox (bas) en Ben Byrne (drums). Toetsenist Barry Westhead kwam niet veel later de sound versterkten. Een tweede single ‘Good Souls’ bereikte de Top 20 en ‘Alcoholic’ was goed voor eerste Britse Top 10-hit. Hun album ‘Love Is Here’ bereikte nummer twee in de UK Album Charts in oktober 2001. Na een pauze van vijf jaar modificeerde de band en genoot van triomfantelijke festivaloptredens. Starsailor is na al die jaren nog steeds een band die vooral zijn muziek laat spreken.

Tekst en Fotoalbum: Philip Verhaege


In de Brusselse muziektempel La Madeleine mocht de Leuvense band The Man Up North het publiek opwarmen. Een eerste single ‘Transform’ werd genotuleerd in Humo’s lijst ‘Songs Of The Week’. De start van iets moois. Vorig jaar was er het titelloze debuutalbum, doorspekt met heel wat indierock en een scheut psychedelica. Het duistere ‘Blanket’ deed ons wat terugdenken aan een jonge Editors. Jochen Theys heeft dan ook een aangenaam stemtimbre, net zoals al die heerlijke transponerende gitaarriffs die in het rond worden gestrooid. Openen deden ze met de rocker ‘Max’, met zijn strakke drumintro, om hun setlist te vervolgen met het diffuse ‘Crossroads’ en ‘Fresh New Start’, met die opwindende Reverb. gitaartunes. ‘Palm Three Blues’ en ‘Slow Down’ waren dan weer heerlijk dansbare synthpop. Knappe set…

Dat Starsailor nog steeds razend populair is hoeft je niet te verbazen. Vorig jaar stond in het teken van de ‘20TH Anniversay Concerts’. Nu toeren ze volop met de nieuwe langspeler ‘Where The Wild Things Grow’, geproducet door Rick NcMamara. Een album dat hun plaats in het muzikale landschap opnieuw bevestigt én dat hun creatieve reis nog lang niet voorbij is.

In Brussel opende ze met ‘Into The Wild’, een geweldige rocker uit dat nieuwe album. Het bluesy nummer klinkt vrolijk en vibrerend melodieus. Al snel volgde het dansbare ‘Poor Misguide Fool’, de vijfde single uit het debuutalbum ‘Love Is Here’ en ‘Alcoholic’. De pioniers van die muzikale akoestische bewegingsvormen die al jaren de tand des tijds hebben doorstaan. De klassiekers klinken nog steeds zo joviaal en fris als toen. En dat laten ze ook horen in de akoestische ballades ‘After The Rain’ en ‘Way To Fall’, met zijn wah wah gitaareffecten van gitarist Tony ‘Doggen’ Foster én de anthemische vertolking van  ‘Fever’, leuk aangekondigd als een ‘old song’. Een nummer dat alweer die typerende Brit-pop accordeert.

De zang van James Walsh is verbluffende en vaak ontroerend. Hij omarmt dan ook graag nummers als ‘Better Times’. Van de popsweep ‘Lullaby’ ging het gezwind naar de albumtitel ‘Where The Wild Things Grow’, een sonisch samenhangend meesterwerk dat hun evolutie als muzikanten en storytellers laat zien. Het is een album van uitersten en ook de ruwere nummers zijn voor ons ongeremd, net zoals de delicate songs ook delicaat en volwassen klinken.

Met ‘Best Of Me’ werd ook de sound in Brussel wat grimmiger. Net zoals in het swingende en handgeklap geaccompagneerde ‘Dead On The Money’…..you like it, are you don’t like it, dolt Walsh nog een keer met zijn fanbase! Tokkelende akoestische gitaren, gestaagde drumslagen, pulserende baslijnen en een elektrische gitaar die zorgden voor textuur en enige complexie. En dat contrasteerde vanavond met het duistere ‘Tie Up My Hands’, de theatrale opener van de release ‘Love Is Here’. Walsh zet de hits ‘Tell Me It’s Not Over’ en het dansvloerstompende ‘Four On The Floor’ in de steigers. Er werd gezongen, er werd gedanst! Met ‘Silence Is Easy’, de Indierocker van het derde album uit 2003 trokken we finaal naar het rock esthetische ‘Heavyweight’ en het alternatieve ‘Good Souls’, een nummer met een heel ander facet.

Starsaloir was ook vanavond een magische omhelzing van excellente muzikaliteit…!


Met dank aan Greenhouse Talent

Tekst en Fotoalbum: Philip Verhaege

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.