FESTIVAL REVIEW: A SPOONFUL OF BLUES: PART 2, VRIJDAG 17 FEBRUARI 2023 – CC René Magritte, Lessines

A Spoonful Of Blues: Part 2, vrijdag 17 februari 2023 – CC René Magritte, Lessines

‘A Spoonful Of Blues: Part 2’ was deze keer geconsacreerd aan de bluesdiva’s. Van een ontdekking als Mylène L. Chamblain, die de festiviteiten mocht openen, over Beverly Jo Scott, een gevestigde waarde in de muziekscene. Tussendoor heel wat moois met de Franse band Little Big 6Ster en onze eigenste Ghalia Volt, die stillaan de wereld aan het veroveren is. Een volgepakt CC René Magritte kon genieten….

Tekst en Fotoalbum: Philip Verhaege

De talentrijke en uit Frankrijk afkomstige Mylène L. Chamblain mocht als eerste haar instrumenten inpluggen. Deze 41-jarige muzikante is doordrenkt met strakke blues en Americana begeesterde muziek. Na een samenwerking met de Belgische alt-country en folk band Plain Jane, trok ze als autodidactisch artiest vrijwel meteen de aandacht met het debuutalbum ‘Hold Fast’ in 2004 en uiteraard met de EP ‘Body & Soul’. Het is een expressie om haar energie te symboliseren, een daadkracht die ze niet alleen spendeert in haar muzikale projecten, maar dat ook reflecteert in haar privéleven.

Chamblain heeft die zeer typische klankleur, en dat vult ze in met dat excellent harmonicaspel van Geneviève Dartevelle. Ze opende strak met ‘Blues Is Gone’, om haar weg te vervolgen met die country feeling uit ‘Last Long Road’. Het zwoele ‘Something Instead’, uit de EP ‘Body & Soul’ uit 2021 werd ingekleurd met knappe slidegitaar en Dartevelles bluesharp. De popgetinte single ‘Wise & Fool’ contrasteerde dan weer met de ballade ‘So Long’, met zijn haast Keltische autro en de rocker ‘Belly Song’. Afsluiten deed ze dan weer met het diepzinnige ‘Another World’, dat plots ontkiemde tot een opwindende punkgevoelige rocker én de swamp boogie ‘It Drives Me Mad’. Mylène L. Chamblain die al meer dan 18 jaar gevestigd is in België, is een artiest die onvoorwaardelijk toegewijd is aan de universele taal van muziek. Een frisse apparitie in het Belgische muzieklandschap.

De band Little Big 6Ster destilleert rootsmuziek met kleurrijke vibes. Virginie Pinon (vocals, banjo, gitaar), Nicolas Bach (vocals, gitaar, harmonica), drummer Pascal Cochard, bassist Gilles Theolier en percussionist Cyril Bach komen uit het Franse Angevin . Met enige folk en trash accenten was de debuutplaat ‘Cobra’ in 2017 vrijwel meteen een succesverhaal, opgevolgd door het rockalbum ‘LB6’. Tribale muzikale accenten en overladen met rockenergie gingen nummers als ‘Maze’ en ‘Me Blind’ er mateloos in. Geïnspireerd door de oer-tradities kenmerkten ook ‘Dirty’, met zijn rettestrakke percussie en sigarbox slidegitaar zich in de set. De atmosfeer kenterde enigszins bij het psychedelische  ‘Spirit Flies’, een song dat in een volledig transmutatie werd omgezet en ingekaderd met didgeridoo klanken. Virginie heeft een Janis Joplin stemtimbre, maar voodoo en R.L. Burnside zijn nooit ver weg.

Ghalia Volt & Band zijn ‘big in business’. Ghalia startte haar muzikale carrière in en rond haar eigen Brussel. Haar repertoire bestaat hoofdzakelijk uit blues, R&B en opwindende rock-‘n-roll. Ze reisde de wereld rond en na een bezoek aan steden als Chicago, Memphis en Nashville vond ze finaal haar grooves in New Orleans. De stad waar ze haar punkrock-attitude relateert met de plaatselijke sound. Ze ontmoette in New Orleans de jongens van de legendarische Mama’s Boys én al heel snel ontstond er een ware muzikale chemie. Dat leidde in 2017 tot het samenwerkingsproject ‘Let The Demons Out’, meteen ook Volts debuutplaat. Twee jaar later vervolgde Ghalie haar muzikale stroming naar de heuvels rond Coldwater, Mississippi. Twee albumsessies in de Zebra Ranch Studio met grootheden als Cody Dickinson, Cedric Burnside, Lightnin ‘Malcolm en Watermelon Slim waren het gevolg van haar trektocht. Onlangs was Ghalia zelfs onderdeel van Buddy Guy’s farewell show at Buddy Guy’s Legends in Chicago. Van ‘One Woman Band’ naar een full band… een kleine stap voor een frisse meid!

Volts magie en filosofie waren ook hier een hypnotiserende kracht in haar performen. Wat vooral opvalt is dat Ghalia die Franstalige tongval in haar Engelse uitspraak is ontgroeid. Bassist Dean Zucchero, drummer Bryan Shaw en Phil Breen op toetsen waren vanavond haar soulmates. Ghalia opent met een Elmore James slidegitaar bluesje. Maar met ‘Wade In The Water’, uit haar langspeler ‘Mississippi Blend’, een cover van Fiks Jubilee Singers uit 1901, resumeerde ze in het rijkelijke blueserfgoed. ‘If you don’t like rock & roll, you have a hole in your soul’, sneert Ghalia ons toe en zet gezwind de boogie ‘Squeeze’ in de steigers. Het nummer ‘It Ain’t Bad’ komt uit haar One Woman Band project, net zoals ‘Drag Me Down’ een psychologische attitude meekreeg. We duiken zelfs even de diepe Delta in met het old-school ‘You Gotta Move’, gecrediteerd Mississippi Fred McDowell. Met een shotglas of whiskey escaleerde ook het slidegitaar geënthousiasmeerde ‘Shake Your Money Maker’ en ‘Shake Baby Shake’. De haast traditionele afsluiters van een fijn concert. Kleine meisjes worden groot..!

In een mum van tijd van straatartiest tot professioneel muzikant, het etaleert enigszins de uitzonderlijke klasse van Beverly Jo Scott. BJ Scott komt uit de streek van Bay Minette, Alabama en de Mississippi Delta. Na enkele omzwervingen in New Orleans en California belandde ze in 1981 op haar 21ste  in Brussel. Daar kwam ze aan kost als straatmuzikant tot Arno en Roland deze diva onder hun hoede namen. Als vlug was Beverly een gerespecteerde studiomuzikant. Toch kan BJ haar afkomst niet verloochen en zijn haar roots apparent op die ‘Deep South’ stembanden blijven kleven. Beverly Jo Scott and Band werd in een haast oververhit CC aangekondigd als blues met ballen!

De zwoele groove van ‘One Shot Shy’, een songs uit het album ‘Mudcakes’ mocht de dans openen. En BJ had er duidelijk zin in. Geëscorteerd door twee knappe backinglady’s was ook de funky rocker ‘Light That Torch’ en de soulballade ‘’She’s Your Woman’ knappe vertolkingen. BJ schoudert voor het eerst haar akoestische gitaar bij het country extatische ‘Mobile Bay’ en ‘I Need A Man To Love’. Van de slowblues ‘Whisky Blues’ ging het dan gezwind naar het Americana geënthousiasmeerde ‘Tolling’ en  het tweeluik ‘House Of The Rising Sun’ en ‘With A Little Help From My Friends’.

“A Spoonful Of Blues: Part 2” was alweer een geslaagde succesformule. Op zaterdag 11 maart 2023 is het de beurt aan “Ready, Steady, Go!”, met gerenommeerde artiesten als Idiots, Giac Taylor, The Godfathers en The Morlocks.

Tekst en Fotoalbum: Philip Verhaege                                       Met dank aan CC René Magritte

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.