CONCERT REVIEW: Rhiannon Giddens, woensdag 14 februari 2024 – AB, Brussel

Rhiannon Giddens, woensdag 14 februari 2024 – AB, Brussel

Wat is er mooier dan Valentijn vieren met je geliefde én een concert van Rhiannon Giddens en band. Rhiannon hield even halt in de Brusselse AB met haar ‘You’re The One’ tour. Op dit Grammy genomineerde album breidt een van de meest vitale stemmen van de Americana-muziek haar geluid uit zonder haar roots te abandonneren. Er zijn ontegensprekelijk weinig prominentere figuren in de wereld van folk, roots en Americana dan Rhiannon Giddens. Met elke plaat in haar geëxpandeerde discografie is ze een van de belangrijkste en meest historisch geassimileerde Americana-artiesten. Rhiannon Giddens werd geboren in Greensboro, North Carolina. Is van multiraciale afkomst, is de dochter van een blanke vader en een Afro-Amerikaanse moeder, die een afstammeling was de native-american volkeren Lumbee, de Occaneechi, en Seminole.

Giddens studeerde opera aan het Oberlin conservatorium, waar ze in 2000 afstudeerde. Niet veel later trok ze terug naar North Carolina, waar de toen tachtigjarige zwarte folk-violist Joe Thompson haar mentor werd. Ze verdiepte zich in die traditionele Amerikaanse muziek én samen met Justin Robinson en Don Flemons richtte Giddens in 2005 The Carolina Chocolate Drops op. Met het album ‘Genuine Negro Jig’ won de band in 2011 een Grammy Award. Drie jaar later splitte The Drops en Giddens trok solo de wereld in. Haar debuutplaat ‘Tommorow Is My Turn’ werd meteen een succesverhaal. Momenteel woont ze in het Ierse Limerick, met haar –muzikale- partner Fransceco Turrisi. 

Tekst en Fotoalbum: Philip Verhaege


Van blues over jazz én dit met een scheut folk, country, gospel en rock. Americana avant la lettre. Haar showcase werd netjes onderverdeeld in twee set omdat Giddens eind vorig jaar werd geopereerd aan de stembanden. Openen met die African vibe in de instrumentale amuse-bouche ‘Following The North Star’ uit 2017 was als een open deur intrappen voor Giddens. Al snel vervolgde ze met het jazzy ‘The Love We Almost Had’ uit de langspeler ‘Freedom Highaway’ en de bluesballade ‘Wrong Kind Of Right’. Goosebumps bekruipt ons en zou ons pas verlaten na de slotakkoorden van de country-Cajun lovesong ‘You Louisiana Man’. Tussendoor danste de AB met het swampy ‘Come Love Come’…..The road lies low. The way is long and hard I know. Come love come, the road lies free. I’ll wait for you in Tennesse, én de Creole two-step ‘Dimanche Après-Midi’. Het instrumentale ‘Brigg’s Forro’ was meer dan een knap interludium met die minstreelbanjo, framedrum en accordeon.

Rhiannon Giddens sensationele vocalen, banjo en vioolarrangementen worden geaccordeerd door haar partner en muzikaal begeleider Francesco Turrisi (keys, accordeon, percussie), Dirk Powell (keys, gitaar, viool, accordeon, vocals), bassist Jason Sypher, de al even spectaculaire gitarist Niwel Tsumbu en drummer Attis Clopton. Een kleine oogwenk is voldoende voor deze routineuze band om een volgend nummer in te zetten, songs die allen een verhaal met zich meedragen. De band open set twee met het soul en funky ‘Too Little, Too Late, Too Bad’, de single uit haar recentste release ‘You’re The One’ dat een lofzang was aan Aretha Franklin. ‘Another Wasted Life’ is een ‘old story’ over een vijftienjarige jongen die drie jaar onschuldig in de cel bellande na het stelen van een backbag, en zichzelf hierna van het leven beroofde. Die dubbelzinnige muzikale ambidexteriteit schittert ook in songs als het Mali bluesje ‘Niwel Goes To Town’, uit de langspeler ‘They’re Calling Me Home’ uit 2021. Een instrumental waarin vooral Congolees Niwel Tsumbu flonkert. Het lied ‘We Could Fly’ schitterde als een magische prentenboek die zijn lezers in exaltatie brengt. Subliem!

In het swingende ‘Hen In The Foxhouse’ slaat Rhiannon letterlijk terug als ze in een door macho geprevaleerde nachtmerrie in het nachtleven terechtkomt. Die worker bluessong, die gospel vibe…Heerlijk! De bandleden kringen samen voor het cajun extatische ‘Breaking Up Christman’. De AB explodeert, alweer… Het afsluitende ‘Yet To Be’ is origineel een harmonisatie met Jason Isbell. Het nummer vertelt een verhaal over een meisje dat op een boerderij een immigrantenjongen uit Liverpool ontmoet, er ontstaat een diepe band en ware liefde. Na een zoveelste staande ovatie komt Rhiannon Giddens ‘The Lonesome Road’, ooit neergepend en opgenomen door Gene Austin en Nathaniel Shilkret en voor het eerst geregistreerd door Gene Austin in 1928, maar bekend van Sister Roseta Tharpe, naadloos accorderen met het gospel extatische ‘Up Above My Head’. Rhiannon Giddens en band, what a showcase, what a blast, what an amazing trip trough this music history…!

Tekst en Fotoalbum: Philip Verhaege

Met dank aan Greenhouse Talent

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.